Αμφισβήτηση σεξουαλικότητας στα (σχεδόν) 30, τι κάνουμε; *προσωπικά/personal

Μπορεί να βγουν λιγο αχταρμάς οι σκέψεις μου, ζητάω συγνώμη 🤭

Ειμαι γυναίκα (29) και μέχρι τώρα στη ζωή μου ειχα ερωτικές σχέσεις αποκλειστικα με άντρες. Πριν μερικές μέρες η καλύτερη μου φίλη μου ειπε πως θέλει πολύ να με γνωρίσει μια φίλη της, η οποία μπορεί και να ενδιαφέρεται ερωτικά για εμένα.

Η πρώτη αντίδραση μου ήταν γελιο, γιατί ποτέ δεν έδειξε ενδιαφέρον για εμένα μια γυναίκα. Αλλά μετά δεν σκέφτηκα κάτι αρνητικό, δεν σκέφτηκα οτι το αποκλείω, οτι είναι κάτι που σίγουρα δεν θέλω κτλ και της είπα οκ να κανονίσει να βγούμε όλες μαζί. Αυτό σημαίνει κάτι; Το οτι δεν το απέκλεισα στο μυαλό μου σημαίνει οτι μπορεί να μην είμαι straight; Μπορεί να προτρέχω πολύ στις σκεψεις μου το ξέρω, αλλά ηθελα να ακούσω κι άλλες γνώμες.

Μεγάλωσα σε ένα αρκετά συντηρητικό και εντονα θρησκευτικό περιβάλλον και μέχρι μια ηλικία κουβαλούσα μέσα μου πολλές τύψεις και φοβίες για το σεξ γενικότερα και δεν ξέρω αν αυτό συμβάλει στις σκεψεις που κάνω για εμένα και απλά ασυνειδητα δεν αμφισβήτησα ποτέ το τι μου αρέσει και απλά πήγα με τα συνηθισμένα. Δεν με τρομάζει το να μου αρέσουν και οι γυναίκες, απλά νιώθω ένα άγχος; Δεν ξερω αν ειναι άγχος βασικά, αλλά κάτι τέτοιο. Αν δεν μου αρέσουν μόνο οι αντρες, δεν θα έπρεπε να το έχω καταλαβει νωρίτερα; Ή λέω βλακείες; Κι αν δεν είμαι straight, πρέπει καπως να αποφασίσω τι είμαι; Είναι κάτι που θα πρέπει να λέω σε συντρόφους;

Το συζήτησα λίγο σήμερα στην συνεδρία και η ψυχολογος μου είπε οτι σε πολλούς ανθρώπους η σεξουαλικοτητα τους είναι αρκετά ρευστή και δεν είναι όλοι συνειδητοποιημένοι με το τι είναι από μικρή ηλικία και οτι δεν χρειάζεται να βγάλω μια απόφαση τώρα για το τι είμαι και τι δεν είμαι, ας το εξερευνήσω οσο νιώθω ασφαλής και το βλέπουμε στην πορεία.

Εσείς τι λέτε; Θα ήθελα να ακούσω γνώμες και από άτομα που ίσως να έχουν περάσει κάτι παρόμοιο, αν θελουν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους.

 *προσωπικά/personal

Ακολούθησε τα Ηλειακά Νέα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Παρόμοια Άρθρα:

“Υπερανάλυση: Το αντίδοτο ή το δηλητήριο του μυαλού;” “Εκσυγχρονισμός: Διαρκές ζητούμενο της χώρας. Η παρακαταθήκη του Κώστα Σημίτη” Γράφει ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος: “Παραγωγική Αναγέννηση: Η μεγάλη πρόκληση της Ελλάδας”