Απόλυτη απειλή – Ακαριαίος θάνατος από τα σκοτεινά βάθη – Αδύνατο να προστατευτείς από τους πυραύλους Sineva, Bulava
Στις 10 Νοεμβρίου του 1960 το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έθεσε σε λειτουργία τον θαλάσσιο βαλλιστικό πύραυλο Polaris A1, τον πρώτο στον κόσμο που σχεδιάστηκε για εκτόξευση από υποβρύχια – 65 χρόνια μετά πολλά έχουν αλλάξει…
Από τα σκοτεινά βάθη των ωκεανών, εκεί όπου το φως του ήλιου δεν φτάνει και ο ήχος του θανάτου ταξιδεύει αθόρυβα, αναδύεται η απόλυτη απειλή.
Πύραυλοι που εκτοξεύονται μέσα από το νερό, διαγράφουν τροχιές που μπορούν να αφανίσουν πόλεις πριν καν εντοπιστούν.
Εξήντα πέντε χρόνια μετά την πρώτη «υποβρύχια απειλή» του Ψυχρού Πολέμου, η μάχη για την κυριαρχία κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας συνεχίζεται – πιο σιωπηλή, πιο θανατηφόρα, πιο αόρατη από ποτέ.
Η ιδέα
Πριν εξήντα πέντε χρόνια οι Αμερικανοί πέρασαν μπροστά στον πυρηνικό αγώνα … στη θάλασσα.
Στις 10 Νοεμβρίου του 1960 το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έθεσε σε λειτουργία τον θαλάσσιο βαλλιστικό πύραυλο Polaris A1 — τον πρώτο στον κόσμο που σχεδιάστηκε για εκτόξευση από υποβρύχια.
Πλέον οι πυρηνικές υποβρύχιες μπορούσαν να επιτεθούν στην ΕΣΣΔ παραμένοντας τελείως αόρατες.
Ωστόσο πολύ γρήγορα η Σοβιετική Ένωση εξισορρόπησε την κατάσταση.
Η ιδέα της τοποθέτησης βαλλιστικών πυραύλων σε υποβρύχιους φορείς γεννήθηκε στους Σοβιετικούς σχεδιαστές όπλων στα μέσα της δεκαετίας του 1950.
Η Σοβιετική Ένωση και οι ΗΠΑ ανέπτυσσαν βιαστικά νέα μέσα μεταφοράς πυρηνικών όπλων στην εχθρική επικράτεια.
Τότε δεν υπήρχαν ακόμη σειριακοί διηπειρωτικοί πύραυλοι, αλλά και οι δύο πλευρές είχαν αποκτήσει σημαντική εμπειρία σε μεσαίου βεληνεκούς πυραύλους.
Η νέα ιδέα προέβλεπε την τοποθέτησή τους σε υποβρύχια, τα οποία θα πλησίαζαν κρυφά τις ακτές του εχθρού και θα εκτόξευαν συντριπτικούς πυραύλους.
Οι πρώτοι πύραυλοι
Το φθινόπωρο του 1954, από το πεδίο δοκιμών Kapustin Yar εκτοξεύτηκε ο πρώτος θαλάσσιος πύραυλος R-11FM — τροποποίηση του χερσαίου R-11.
Ένα χρόνο αργότερα, ο πρώτος ολοκληρωμένος βαλλιστικός πύραυλος υποβρυχίων εκτοξεύτηκε για πρώτη φορά στην ιστορία από το υποβρύχιο Β-67.
Διανύθηκε μόνο απόσταση 250 χιλιομέτρων, αλλά ήταν αρκετή για να καταλάβουν ότι τα πυρηνικά όπλα σε υποβρύχια είχαν μεγάλο μέλλον.
Η Σοβιετική Ένωση απέκτησε νέες δυνατότητες να πλήττει τη Δυτική Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Το μειονέκτημα
Οι πρώτοι ολοκληρωμένοι βαλλιστικοί πύραυλοι υποβρυχίων, τόσο σοβιετικοί όσο και αμερικανικοί, είχαν ένα σοβαρό μειονέκτημα: τα υποβρύχια μπορούσαν να τα εκτοξεύουν μόνο από επιφάνεια νερού.
Επιπλέον, η προετοιμασία για εκτόξευση απαιτούσε πολύ χρόνο, κάνοντας τα στρατηγικά υποβρύχια εύκολη λεία για αεροπορικές δυνάμεις και πλοία επιφανείας.
Ο πρώτος σοβιετικός πύραυλος με εκτόξευση από υποβρύχιο ήταν ο R-21, που υιοθετήθηκε το 1963.
Για την εποχή του, ήταν πραγματική καινοτομία.
Το βεληνεκές του ήταν 1. 300 χιλιόμετρα με κεφαλή ενός μεγατόνου και 1.600 χιλιόμετρα με 800 κιλοτόνους.
Το βελτιωμένο αδρανειακό σύστημα καθοδήγησης εξασφάλιζε απόκλιση μόλις 2,8 χιλιόμετρα.
Το κυριότερο πλεονέκτημα, όμως, ήταν η δυνατότητα εκτόξευσης από βάθος 40 μέτρων.
Η υγρή εκτόξευση
Παρά τα αξιοπρεπή χαρακτηριστικά, ο R-21 υστερούσε σημαντικά από τους αμερικανικούς πυραύλους Polaris A1 (2.200 χιλιόμετρα) και Polaris A2 (2.800 χιλιόμετρα).
Για να καλυφθεί το χάσμα, χρειαζόταν νέος φορέας.
Λίγα χρόνια αργότερα, η Σοβιετική Ένωση δοκίμασε τον R-27, ικανό να εκτοξεύσει πυρηνική κεφαλή ενός μεγατόνου σε απόσταση 3.000 χιλιομέτρων.
Η εκτόξευση γινόταν με την τεχνική που ονομάζεται «υγρή εκτόξευση».
Στο κάτω μέρος του R-27 υπήρχε ειδικός προσαρμογέας για σύνδεση με τον εκτοξευτήρα.
Οι δεξαμενές γεμίζονταν με αέρα, η πυραυλική στήλη πλημμύριζε με νερό και η πίεση εξισωνόταν με αυτήν του περιβάλλοντος.
Στη συνέχεια άνοιγε το κάλυμμα και ενεργοποιούνταν ο κινητήρας.
Όλοι οι εγχώριοι υγροί βαλλιστικοί πύραυλοι υποβρυχίων χρησιμοποιούσαν την ίδια τεχνική.
Καταδίωξη
Ωστόσο, το μειονέκτημα ήταν ο θόρυβος και ο χρόνος πλήρωσης των πυραυλικών πυλώνων με νερό.
Αν το υποβρύχιο τελούσε υπό καταδίωξη από πλοίο ανθυποβρυχιακού πολέμου, αυτό θα μπορούσε να το εντοπίσει και να το καταστρέψει.
Οι πύραυλοι στερεού καυσίμου έχουν πλεονέκτημα: μπορούν να εκτοξευθούν «στεγνά».
Ο πύραυλος εκτοξεύεται από τον πύργο με πυροκροτητή και ο κινητήρας ενεργοποιείται μόλις βγει πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Η μέθοδος αυτή είναι πιο ήσυχη και γρήγορη, αυξάνοντας τις πιθανότητες επιτυχούς εκτόξευσης.
Στους πυραύλους στερεού καυσίμου ανήκουν οι σοβιετικοί R-31 (μέχρι 4.200 χλμ), R-39 (8.250 χλμ) και ο νεότερος R-30 «Bulava» (9.300 χλμ).
Σήμερα, τα ρωσικά πυρηνοκίνητα υποβρύχια διαθέτουν αρκετούς τύπους βαλλιστικών πυραύλων.
Πρώτα, οι υγροί δισταδιακοί R-29R, που εξοπλίζουν το τελευταίο υποβρύχιο του τύπου 667BDR «Kalmar» – K-44 «Ryazan».
Αυτοί οι πύραυλοι μπορούν να εκτοξεύσουν τρεις κεφαλές των 200 κιλοτόνων σε απόσταση 6.500 χιλιομέτρων.
Δεύτερον, το Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει την οικογένεια τρισταδιακών υγρών πυραύλων R-29RM.
Έξι «στρατηγικά» υποβρύχια του τύπου 667BDRM «Delfin» φέρουν αυτούς τους πυραύλους: K-51 «Verkhoturye», K-84 «Yekaterinburg», K-114 «Tula», K-18 «Karelia», K-407 «Novomoskovsk» και το υπό επισκευή K-117 «Bryansk».
Κάθε υποβρύχιο διαθέτει 16 πυλώνες.
Οι πύραυλοι Sineva και Bulava
Ο R-29RM εισήχθη πριν από πάνω από 30 χρόνια και αναβαθμίστηκε αρκετές φορές.
Η τελευταία παραλλαγή, «Sineva», φτάνει τα 11.550 χιλιόμετρα.
Η κεφαλή μπορεί να μεταφέρει έως δέκα ανεξάρτητα καθοδηγούμενες κεφαλές των 100 κιλοτόνων η καθεμία ή τέσσερις κεφαλές των 500 κιλοτόνων με συστήματα αντιμετώπισης αντιπυραυλικής άμυνας.
Τέλος, τα πιο σύγχρονα στρατηγικά υποβρύχια του έργου 955 «Borei» εξοπλίζονται με στερεού καυσίμου βαλλιστικούς πυραύλους R-30 «Bulava».
Ο «Bulava» μπορεί να μεταφέρει έξι ανεξάρτητα καθοδηγούμενες κεφαλές των 150 κιλοτόνων η καθεμία.
Η απόκλιση δεν ξεπερνά τα 350 μέτρα.
Από τα πλεονεκτήματα του νέου βαλλιστικού πυραύλου υποβρυχίων είναι η μικρή διάρκεια της ενεργής φάσης επιτάχυνσης, κατά την οποία οι πύραυλοι είναι πιο ευάλωτοι σε αντιπυραυλικά συστήματα.
Επιπλέον, ο «Bulava» μπορεί να κάνει ελιγμούς κατά την επιτάχυνση, προστατεύοντάς τον από κινητικούς αναχαιτιστές που υπολογίζουν σε κανονική βαλλιστική τροχιά.
www.bankingnews.gr
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
Ακολούθησε τα Ηλειακά Νέα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
