Εχω πρόβλημα; *ερωτήσεις/questions
Είμαι 28 και σιχαίνομαι το party culture. Η παρέα που έχω από το σχολείο παρταρει συνεχώς. Είναι όπως ήταν στα 18 τους απλά 10 χρόνια μεγαλύτεροι. Δεν ξέρω αν έχουν άλλες αναμνήσεις σαν παρέα πέρα από μεθύσια και ξεπέτες.
Παλιότερα ένιωθα άσχημα όταν δεν πήγαινα μαζί τους ή αν έφευγα στο δίωρο. Πλέον σχεδόν καθόλου. Δεν αντέχω τα μοναδικά σχέδια και συζητήσεις να είναι γύρω από κάποιο πάρτι. Εκνευρίζομαι όταν συζητάνε για 30’ αν θα πάνε στο κλαμπ στις 11 ή στις 11:30.
Ζηλεύω τις παρέες που ανεβαίνουν βουνά, πηγαίνουν διακοπές μαζί σε μέρη πέρα από Μύκονο και Παρο ή Αράχωβα. Στα 28 δεν μου αρέσει να μη γνωρίζει ο άλλος λίγη ιστορία, έστω για το μέρος που επισκέπτεται. Εχω ανάγκη να ακούσω για επιχειρηματικές ιδέες και πλάνα, όχι ότι βολεύτηκες σε μια θέση και συνεχίζεις να μένεις με τη μάνα σου. Δεν αντέχω πια τις εντελώς επιφανειακές συζητήσεις. Βλέπω ότι είναι ακόμα παιδιά από το φαγητό που τρώνε. Κοπέλες έχουν, αλλά προφανώς πάντα είναι 3-5 χρόνια μικρότερες. (Obviously)
Λένε ότι είσαι ο μέσος όρος 5 των ανθρώπων γύρω σου. Πλέον κάνω παρέα με μερικούς πελάτες μου, πιο πετυχημένους από εμένα και με τραβάνε προς τα πάνω.
ΥΓ: Δεν ξέρω γιατί τα γράφω αυτά, δεν ζητάω κάποια συμβουλή, απλά νιώθω ότι δυσκολεύομαι να βρω άτομα για παρέα με παρόμοιο τρόπο σκέψης.
ΥΓ2: Επειδή κάποιοι μπερδεύτηκαν: Έχω άλλους φίλους, έχω ενδιαφέροντα, έχω σοβαρή σχέση και καλή επαγγελματική πορεία. Αυτό το ποστ είναι η περίληψη της συνειδητοποίησης που κάνω όταν βρίσκομαι με την παλιά παρέα. (1 φορά το μήνα και αν)
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.