“Εξαγωγικός αποκλεισμός και κατάρρευση τιμών πλήττουν τους παραγωγούς της Ηλείας και της ευρύτερης περιφέρειας”
Γράφει ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος: “Εξαγωγικός αποκλεισμός και κατάρρευση τιμών πλήττουν τους παραγωγούς της Ηλείας και της ευρύτερης περιφέρειας”
Το τελευταίο διάστημα, στο ν. Ηλείας και στην ευρύτερη περιοχή, εκτυλίσσεται μια σιωπηλή καταστροφή. Χιλιάδες τόνοι αγροτικών προϊόντων (καρπουζιών κ.ά), προϊόν σκληρής δουλειάς και οικονομικής επένδυσης, μένουν αδιάθετοι, εγκλωβισμένοι εντός των εθνικών συνόρων.
Αξίζει να αναφερθεί ότι, σύμφωνα με την ΕΘΕΑΣ για το καρπούζι, που βρίσκεται στο μέγιστο της συγκομιδής του, πάνω από 1000 φορτηγά είναι εγκλωβισμένα με το προϊόν και περιμένουν εδώ και μια βδομάδα στο λιμάνι της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας ώστε να περάσουν στην Ιταλία και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Οι παραγωγοί αδυνατούν να διαθέσουν τη σοδειά τους στην ευρωπαϊκή αγορά, καθώς οι απεργιακές κινητοποιήσεις στα πλοία της Αδριατικής έχουν παραλύσει τις μεταφορές.
Η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία. Τα προϊόντα, λόγω υψηλών θερμοκρασιών, χρειάζονται άμεση συγκομιδή. Όμως, χωρίς διέξοδο προς τις βασικές εξαγωγικές αγορές, παραμένουν στα χωράφια.
Το πρόβλημα, πλέον, δεν είναι μόνο ότι δεν μπορούν να εξαχθούν. Είναι ότι η εγχώρια αγορά αδυνατεί να απορροφήσει τις ποσότητες, με αποτέλεσμα τη ραγδαία πτώση των τιμών, την απόλυτη υποτίμηση του προϊόντος και, τελικά, την οικονομική συντριβή των παραγωγών.
Το διακύβευμα δεν αφορά μια «ατυχία της χρονιάς». Είναι μια συνθήκη που μπορεί να θέσει σε αμφισβήτηση ολόκληρο το παραγωγικό μοντέλο μιας περιοχής.
Οι εξαγωγές προς την Ιταλία και την Κεντρική Ευρώπη δεν είναι απλώς μια εμπορική διέξοδος. Είναι το θεμέλιο μιας σχέσης εμπιστοσύνης και συνέχειας, που χτίστηκε σταδιακά τα τελευταία χρόνια. Εάν οι παραγγελίες χαθούν ή ακυρωθούν, οι αγοραστές θα στραφούν αλλού. Η ζημία δεν θα είναι μόνο φετινή αλλά θα είναι μακροχρόνια, διαρθρωτική και δύσκολα αναστρέψιμη.
Η απεργία στα πλοία της Αδριατικής δημιουργεί μια πρωτοφανή αλυσίδα ζημιών, με τους παραγωγούς να υφίστανται τις συνέπειες χωρίς να έχουν καμία ευθύνη και χωρίς καμία διέξοδο.
Δεν είναι ο ρόλος μου να αμφισβητήσω ή να υποτιμήσω τις διεκδικήσεις των ναυτεργατών. Δεν αναζητώ ενόχους. Δεν στρέφω στην κοινωνία, τη μία επαγγελματική ομάδα ενάντια στην άλλη. Δεν συνηγορώ σε κανένα είδος κοινωνικού αυτοματισμού.
Όμως, η Πολιτεία, για ακόμη μια φορά, αποδεικνύεται απροετοίμαστη να διαχειριστεί τις παρενέργειες μιας κρίσης που επηρεάζει άμεσα τον παραγωγικό ιστό της περιοχής και της χώρας.
Η αδυναμία παρέμβασης δεν απαλλάσσει την Πολιτεία από την υποχρέωση στήριξης εκείνων που πλήττονται. Αν οι διεθνείς μεταφορές καθίστανται ανέφικτες λόγω απεργιακής κινητοποίησης, το κράτος οφείλει:
-Να αναγνωρίσει άμεσα και επίσημα τη ζημιά, ως γεγονός ανωτέρας βίας, για τους πληγέντες παραγωγούς.
-Να ενεργοποιήσει έκτακτα χρηματοδοτικά εργαλεία, εθνικά ή ευρωπαϊκά, ώστε να αποζημιωθεί η απώλεια εισοδήματος.
-Να οργανώσει εναλλακτικά σχήματα μεταφοράς, αξιοποιώντας χερσαία δίκτυα και συνεργασίες με γειτονικές χώρες.
-Να διασφαλίσει την προστασία των υφιστάμενων εμπορικών συμφωνιών, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει αξιόπιστος προμηθευτής στις ευρωπαϊκές αγορές.
Η ευθύνη, επομένως, δεν είναι επιχειρηματική, ούτε προσωπική. Είναι πολιτική. Είναι το ζήτημα της παρουσίας ή της απουσίας του κράτους, όταν οι πολίτες του, πλήττονται από κρίσεις που δεν ελέγχουν.
Αυτό που ζητούν σήμερα οι αγρότες της περιοχής δεν είναι κατανόηση. Ζητούν πολιτική βούληση, συντονισμό, ουσιαστική προστασία και λύσεις.
Ζητούν την ελάχιστη θεσμική ανταπόκριση απέναντι σε μια εξελισσόμενη κρίση. Αν το κράτος δεν ανταποκριθεί τώρα, οι συνέπειες δεν θα είναι μόνο οικονομικές αλλά και κοινωνικές, δημογραφικές και παραγωγικές.
Οι Βουλευτές της Ηλείας, η Περιφερειακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι παραγωγικοί φορείς, οφείλουν να κινητοποιηθούν συλλογικά. Όχι για να επιρρίψουν ευθύνες αλλά για να διεκδικήσουν λύση.
Οι κρίσεις δεν λύνονται με ευχολόγια ή σιωπή, όπως συνήθως συμβαίνει στην Ηλεία αλλά με πολιτική βούληση και συγκεκριμένες ενέργειες.
Ας μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος. Το κράτος οφείλει να είναι δίπλα σε όσους πλήττονται, όχι μόνο όταν τους ζητάει φόρους και επιβάλλει υποχρεώσεις αλλά και όταν οι ίδιοι βρίσκονται σε ανάγκη.
Ας αναλογιστούμε ότι,
Η εγκατάλειψη της υπαίθρου δεν έρχεται από την έλλειψη ενδιαφέροντος και θέλησης. Έρχεται όταν οι κόποι μιας χρονιάς ή μιας ζωής, καταρρέουν χωρίς κανείς να αναλάβει την ευθύνη.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Καθηγητής, Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
Ακολούθησε τα Ηλειακά Νέα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
