Γιατί μένω Ελλάδα * προσωπικά/personal
Γιατί μένω Ελλάδα
Βλέποντας ανά καιρούς posts προτροπής μετανάστευσης στο εξωτερικό (κάποια από τα οποία έχουν valid και κατανοητά επιχειρήματα), θέλω να παραθέσω σύντομα την προσωπική μου άποψη επί του θέματος, η οποία είναι αντίθετη με τα εν λόγω posts.
Οι λόγοι (σε τυχαία σειρά) που επιλέγω και μένω Ελλάδα είναι οι εξής:
- Η οικογένεια μου είναι εδώ και με χρειάζεται για αρκετούς λόγους, ο σημαντικότερος εκ των οποίων είναι η «παρέα». Εγώ και ο μικρότερος αδερφός μου είμαστε η παρέα τους και εκείνοι πολλές φορές είναι η δική μας. Λέμε καθημερινά τι κάναμε και μοιραζόμαστε διάφορα πράγματα μεταξύ μας. Επίσης, ο μικρός μου αδερφός είναι ανήλικος (κοντεύει την ενηλικίωση) και θέλω να είμαι παρών, ώστε να τον καθοδηγώ και να τον συμβουλεύω στο σημείο που είμαι ικανός ή το χρειάζεται. Ενίοτε τον βοηθάω με τα μαθήματα, βλέπουμε ταινίες, πηγαίνουμε βόλτες, του αγοράζω ρούχα και παπούτσια, τον παίρνω το βράδυ εάν έχει πάει κάπου πιο μακριά και δεν έχει τρόπο να επιστρέψει. Τέλος, τους βοηθάω με τα λογιστικά / εργασιακά τους (δεν τα γνωρίζουν και πολύ δυστυχώς) και φυσικά, με οτιδήποτε ψηφιακής φύσεως (π.χ. μισθωτήριο, ένσημα, e-banking κτλ).
- Η πλειοψηφία των φίλων μου είναι εδώ. Μεγαλώνοντας είχα 3-4 παρέες με τις οποίες έχω κρατήσει επαφή. Από την κάθε παρέα έχει φύγει το πολύ 1 άτομο για εξωτερικό, οπότε καμία δεν έχει πάψει να υφίσταται. Βγαίνω 1 ή 2 φορές την εβδομάδα με κάποια από αυτές τις παρέες και κάνουμε διάφορα πράγματα, π.χ. πάμε για μπίρες, επιτραπέζια, παλαιότερα basket κτλ.
- Η κοπέλα μου είναι εδώ και μένουμε μαζί στο σπίτι μου. Είναι ένα πολύ μικρό σπίτι, αλλά είναι δικό μου και δεν θέλω να το αφήσω για τώρα. Δεν θα επεκταθώ σχετικά με το τι κάνουμε με την κοπέλα μου (pun intended), αλλά ας θεωρήσουμε πως ούτε εκείνη θέλει να φύγει από την Ελλάδα.
Το εργασιακό κομμάτι σκόπιμα το άφησα εκτός σύγκρισης, διότι:
- ο μισθός μου είναι αρκετά καλός, με αποτέλεσμα το οικονομικό κομμάτι να μην είναι καθοριστικός παράγοντας στη σύγκριση. Στο εξωτερικό θα ήταν λίγο καλύτερος ενδεχομένως, αλλά όχι αρκετά ώστε να με αποζημιώσει για τα παραπάνω.
- οι εργασιακές μου συνθήκες είναι επίσης πολύ καλές – δουλειά από το σπίτι, καλοί συνάδελφοι, χωρίς υπερωρίες και χωρίς πίεση.
Side note: δεν είμαι / είμαστε πλούσιοι, οπότε αντεπιχείρημα της φύσεως «άμα έχεις γεννηθεί πλούσιος όλα είναι εύκολα» δεν υφίσταται.
Προφανώς βλέπω τα ουκ ολίγα αρνητικά που συμβαίνουν στην Ελλάδα σε κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό επίπεδο, αλλά δεν νιώθω ότι είναι αρκετά για να με κάνουν να αφήσω πίσω τη ζωή που έχω «χτίσει». Δεν τα αφήνω να αμαυρώσουν κάθε άλλη πτυχή χαράς μου, οδηγώντας με στην αυταπάτη (κατ’ εμέ) πως σε μια άλλη χώρα θα ήταν όλα ρόδινα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κατανοώ κάποιο άτομο που θεωρεί πως η ζωή εδώ δεν έχει να του προσφέρει περισσότερα θετικά από αρνητικά. Κάλλιστα μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως και έξω μπορείς να εγκαθιδρύσεις έναν κοινωνικό περίγυρο και να σχηματίσεις ανθρώπινες σχέσεις πάσης φύσεως, παρουσιάζοντας έτσι ένα αντεπιχείρημα σε αυτά που έθεσα παραπάνω.
Όλες οι επιλογές έχουν ένα κόστος ευκαιρίας και νομίζω πως οφείλουμε να επιλέξουμε αυτή με το μικρότερο – το «ζύγισμα» θεωρώ πως διαφέρει για τον καθένα και δεν υπάρχει πανάκεια.
EDIT: Επέλεξα το flair «προσωπικά», διότι είναι η δική μου σκοπιά των πραγμάτων.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.