
Πύργος: Όταν συνηθίζεις το σκοτάδι – Μια πόλη στη σκιά

ΗΝ
Νέα βίαια περιστατικά, το ένα πιο σοκαριστικό από το άλλο, σημειώνονται μέσα σε λίγες μόλις μέρες στον Πύργο.
Ένας άνδρας αιμόφυρτος έξω από τον ΕΟΠΥΥ.
Δύο νεαροί στο νοσοκομείο μετά από επίθεση «αγέλης» 30 ατόμων στην κεντρική πλατεία.
Μαχαίρια. Απειλές. Ξυλοδαρμοί. Προσαγωγές.
Και η ερώτηση δεν είναι πια αν θα γίνει κάτι. Είναι πότε, πού και ποιος θα είναι το επόμενο θύμα.
Ο Πύργος δεν είναι μόνο μια πόλη που παρακμάζει.
Είναι μια πόλη που μοιάζει να έχει παραιτηθεί.
Μια πόλη που δείχνει να έχει συνηθίσει την ανομία.
Οι δημόσιοι χώροι δεν ανήκουν πια στους πολίτες.
Ανήκουν σε εκείνους που ξέρουν πως κανείς δεν θα τους σταματήσει.
Γιατί πολύ απλά: κανείς δεν βρίσκεται εκεί.
Και όχι, δεν φταίνε μόνο οι γνωστοί-άγνωστοι παραβατικοί.
Το πρόβλημα είναι βαθύτερο.
Είναι η σιωπή και η απραξία των θεσμών.
Η έλλειψη πολιτικής βούλησης.
Η απουσία πρόληψης και η μονότονη επίκληση στο «ερευνώνται οι συνθήκες».
Μια φράση που έχει μετατραπεί σε κακοφορμισμένη καραμέλα, την ώρα που το αίμα στεγνώνει στην άσφαλτο.
Πόσο ακόμα θα «ερευνούνται οι συνθήκες» ενώ η βία κανονικοποιείται;
Πόσο ακόμα θα σιωπούν οι υπεύθυνοι, ενώ ο φόβος ριζώνει στις γειτονιές;
Πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, στο όνομα της πολιτικής “ηρεμίας”;
Ο Πύργος αξίζει καλύτερα.
Αλλά δεν θα τα διεκδικήσει ποτέ, αν πρώτα δεν θυμώσει.
Αν δεν φωνάξει.
Αν δεν απαιτήσει παρουσία, λύσεις, ασφάλεια.
Γιατί η σιωπή – όσο «βολική» κι αν φαίνεται – γεννά μόνο σκοτάδι.
Η κοινωνία του Πύργου δεν μπορεί να συνηθίσει στο σκοτάδι.
Δεν μπορεί να φοβάται να κυκλοφορήσει τη νύχτα.
Δεν μπορεί να κοιτά με καχυποψία το απέναντι πεζοδρόμιο.
Δεν μπορεί να αναρωτιέται αν ένα μηχανάκι, μια φωνή ή ένα γέλιο σημαίνουν ότι «κάτι θα γίνει πάλι».
Γιατί αν αυτός ο τρόμος γίνει κανονικότητα, τότε δεν έχουμε απλώς χάσει την ασφάλεια…
Έχουμε παραιτηθεί …;;;
Όποιος θέλει να διοικεί ή να κυβερνά,
οφείλει να το κάνει και στις δύσκολες ώρες.
Όχι μόνο με συνεντεύξεις και τελετές.
Αλλά με σχέδιο, παρουσία, ευθύνη.
Όποιος αποφεύγει την αλήθεια του δρόμου,
είναι ήδη μέρος του προβλήματος.
Ο Πύργος αξίζει καλύτερα.
Αλλά δεν θα τα αποκτήσει…
αν πρώτα δεν τολμήσει να θυμώσει.
Μια πόλη στη σκιά μπορεί να ελπίζει –
αλλά μόνο όταν τολμά να σταθεί στο φως.

Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.