Σαν σήμερα 18 Μαρτίου: Η καρδιά του βαρόνου ντε Κουμπερτέν φτάνει στην Ολυμπία
Επίσης, ο θάνατος του Ελύτη, η ίδρυση της Ακαδημίας Αθηνών και η καταστροφή με οδοστρωτήρα δίσκων του Κατ Στίβενς
Στις 18 Μαρτίου 1938, ένα πλοίο από τη Μασσαλία έφτανε στον Πειραιά μεταφέροντας ένα μοναδικό και βαθιά συμβολικό φορτίο: την καρδιά του βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν, του ανθρώπου που αναβίωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και άλλαξε την ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού.
Ο θάνατός του, στις 2 Σεπτεμβρίου 1937, προκάλεσε συγκίνηση σε όλο τον κόσμο, αλλά περισσότερο στην Ελλάδα, τη χώρα που είχε αγαπήσει και συνδέσει άρρηκτα με το όραμά του. Ο Κουμπερτέν, όπως είχε εκφράσει στις τελευταίες του επιθυμίες, ήθελε η καρδιά του να ταφεί στην Ολυμπία, εκεί όπου γεννήθηκε το ολυμπιακό ιδεώδες.
Στις 26 Μαρτίου 1938, λίγους μήνες μετά τον θάνατό του, πραγματοποιήθηκε η επίσημη τελετή ταφής της καρδιάς του στην Ιερή Άλτη της Ολυμπίας. Παρόντες ήταν Έλληνες αξιωματούχοι, αθλητικοί παράγοντες, καθώς και εκπρόσωποι της Γαλλίας, της χώρας καταγωγής του. Ο τότε διάδοχος του θρόνου, πρίγκιπας Παύλος, τοποθέτησε την «μαρμάρινη κάλπη» με την καρδιά του Κουμπερτέν στην επιτύμβια στήλη που ανεγέρθηκε προς τιμήν του.
Σύμφωνα με την περιγραφή της εποχής, η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική. Το μνημείο καλύφθηκε με στεφάνια ιερής δάφνης και κλάδους ελιάς, ενώ οι παρευρισκόμενοι στάθηκαν σιωπηλοί, αποτίοντας φόρο τιμής στον άνθρωπο που είχε αφιερώσει τη ζωή του στην αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Όπως έγραψε την επόμενη ημέρα το «Ελεύθερον Βήμα»:
«Ητο μια σεμνή και αρρενωπή τελετή, κατά την οποίαν ο εκ των συγγενών του αειμνήστου Γάλλου ευπατρίδου Πέτρου ντε Κουμπερτέν κόμης ντε Σαβινύ εκόμισε προ της αναμνηστικής στήλης την μικράν μαρμάρινην κάλπην την εγκλείουσαν την νεκράν καρδίαν του μεγάλου αυτού τέκνου της Γαλλίας (…) Ο λαός ήτο ασκεπής και σιωπηλός.»
Από τότε, κάθε φορά που ανάβει η Ολυμπιακή Φλόγα στην Ολυμπία, ο πρώτος λαμπαδηδρόμος αποτίει φόρο τιμής στην επιτύμβια στήλη του Κουμπερτέν, τιμώντας το όραμά του.
Οι αντιφατικές απόψεις για τον Κουμπερτέν
Παρά την τεράστια συνεισφορά του στον αθλητισμό, η υστεροφημία του Κουμπερτέν δεν ήταν αδιαμφισβήτητη. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο, που έμειναν γνωστοί ως οι «Ναζιστικοί Ολυμπιακοί Αγώνες», δέχτηκε έντονη κριτική για τις φιλο-χιτλερικές του δηλώσεις. Σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα «L’ Auto», είχε επαινέσει τον Χίτλερ, χαρακτηρίζοντάς τον ως «ένα από τα πιο δημιουργικά πνεύματα της γενιάς του».
Η στάση του αυτή δημιούργησε αντιδράσεις, ειδικά στη Γαλλία, ενώ υπάρχουν αναφορές πως στα τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν είχε χάσει την προσωπική του περιουσία, δεχόταν οικονομική στήριξη από το ναζιστικό καθεστώς.
Ένα όραμα που έζησε πέρα από τις αντιφάσεις
Παρά τις αντιπαραθέσεις, η συμβολή του Κουμπερτέν στον παγκόσμιο αθλητισμό είναι αδιαμφισβήτητη. Ήταν ο άνθρωπος που πίστεψε πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν απλώς ένας θεσμός του παρελθόντος, αλλά μια ιδέα που μπορούσε να ενώσει τους λαούς.
Ο ίδιος, λίγο πριν τον θάνατό του, είχε εκφράσει τον μεγαλύτερο φόβο του: μήπως το Ολυμπιακό Κίνημα παρεκτραπεί από τις αρχές του. Σε επιστολή του το 1937 ανέφερε:
«Δεν κατάφερα να φτάσω στο τέλος αυτού που ήθελα να τελειοποιήσω. Πιστεύω ότι ένα Κέντρο Ολυμπιακών Σπουδών θα βοηθούσε τη διατήρηση και την πρόοδο της δουλειάς μου περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.»
Η καρδιά του παραμένει μέχρι και σήμερα στην Ολυμπία, ως σύμβολο του οράματός του. Ένα όραμα που, παρά τις αντιφάσεις του, συνεχίζει να ζει μέσα από το Ολυμπιακό Κίνημα και τις αξίες του αθλητισμού.
newsbeast
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
Ακολούθησε τα Ηλειακά Νέα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
