Ανάλυση αποτελέσματος και μηνύματα
Το μήνυμα ήταν σαφές: Η κοινωνία δεν νιώθει ότι μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις στις Βρυξέλλες, ο τρόπος χειρισμού της ευρωπαϊκής και διεθνούς ατζέντας από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν πείθει ότι η Ελλάδα διαθέτει το απαιτούμενο ειδικό βάρος. Η εμπλοκή της Ελλάδος με αμφιλεγόμενο τρόπο τόσο στο μέτωπο της Ουκρανίας όσο και στο Μεσανατολικό, η ενοχική προσέγγιση με την Τουρκία και η έλλειψη παραγωγικών διεθνών επαφών από τον Έλληνα πρωθυπουργό έχουν δημιουργήσει αίσθημα αποδυνάμωσης στο εσωτερικό.
Ταυτόχρονα, η γεωπολιτική αμηχανία του Στέφανου Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, που παρά την επίσκεψη στη Γάζα δεν έχει πραγματοποιήσει επαφές με διεθνείς παράγοντες για τα καυτά θέματα, έχει αφήσει να διαφανεί μια διάθεση go with the flow, με στόχο την απομάκρυνση από παραδοσιακές θέσεις της Αριστεράς και η ad hoc προσαρμογή στα μέτωπα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να προβάλει τον εαυτό του ως “μπαρουτοκαπνισμένο” πλέον ηγέτη και θα διεκδικήσει στο προσεχές καταστατικό συνέδριο την πλήρη αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και την αναγέννησή του σε ένα αμιγώς προεδρικό κόμμα, χωρίς λογαγούς και λογοδοσία… Σε αυτό το πλαίσιο αναμένεται ένα νέο πογκρόμ παλαιών ηγετικών στελεχών και η αποκαθήλωση άλλων από θέσεις ευθύνης, τις οποίες θα διασπείρει σε χαμηλά πολιτικά στελέχη, ώστε μην διατρέχει κίνδυνο να επισκιαστεί το προφίλ του.
Στο ΠΑΣΟΚ η μονομανής ενασχόληση του Νίκου Ανδρουλάκη με το ζήτημα των υποκλοπών στην Ευρώπη και η αδυναμία της Χαριλάου Τρικούπη να οικοδομήσει και να προβάλει ένα προφίλ διεθνούς διαδραστικότητας του προέδρου έχει περιορίσει την ηγετική του φυσιογνωμία.
Για την ώρα, πάντως, δεν φαίνεται να υπάρχει χώρος για κομματικές ζυμώσεις στον χώρο της κεντροαρσιτεράς, καθώς τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ επιχειρούν να ενισχύουν τη συσπείρωσή τους, ενώ κάθε προσπάθεια προσέγγισης θα αποδυναμώσει το ηγετικό προφίλ των προέδρων.
Σαφώς κερδισμένος ο Κυριάκος Βελόπουλος, που κατάφερε να εμπεδώσει το μήνυμά του ότι αποτελεί πατριωτικό κόμμα, δεν εκφράζει ρωσόφιλες απόψεις, αλλά εθνικά επωφελείς και ότι αντιστέκεται στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης.
Στους κερδισμένους και η Ζωή Κωνσταντοπούλου, καθώς η Πλεύση Ελευθερίας εξέλεξε για πρώτη φορά Ευρωβουλευτή, ακολουθώντας μια ευρωσκεπτιστική ατζέντα, με κοινωνικό πρόσημο. Ωφελημένη από τη σύγκρουση ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς και από την πληρότητα του ΚΚΕ κατάφερε με cherry-picking προσώπων να κερδίσει ψηφοφόρους, ενώ απέφυγε τις συγκρούσεις με άλλα κόμματα και επέμεινε στην ατζέντα “να ενοχλήσουμε την ΕΕ”, αλλά χωρίς την υπόμνηση της αποχώρησης…
Σαφώς κερδισμένο βγήκε και το ΚΚΕ που ενίσχυσε τα ποσοστά του, κεφαλαιοποιώντας την παρουσία του σε συγκεκριμένα κοινωνικά και εργασιακά μέτωπα και καλύπτοντας ομάδες που εγκαταλήφθηκαν τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη Νέα Αριστερά στο βωμό του πολιτικού ρεαλισμού.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.