Γιώργος Παναγιωτόπουλος: “2025- Από τις ευχές, στη προσδοκία για εθνική ευθύνη και κοινωνικοοικονομική ευημερία”
2025
Από τις ευχές, στη προσδοκία για εθνική ευθύνη και κοινωνικοοικονομική ευημερία
Παναγιωτόπουλος Γιώργος
Καθηγητής Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών
Το 2025 βρίσκεται προ των πυλών του χρόνου και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας σε κοινωνικό, οικονομικό αλλά και εθνικό επίπεδο απαιτούν στρατηγικές επιλογές και δράσεις που θα επαναπροσδιορίσουν το συλλογικό μας μέλλον.
Σε μια εποχή που οι γεωπολιτικές αναταράξεις και οι κοινωνικές ανισότητες εντείνονται, η ανάγκη για κοινωνική συνοχή και οικονομική ανάπτυξη γίνεται επιτακτική.Όμως,Η πολιτική ανάλυση της παρούσας περιόδου αποκαλύπτει την έντονη αποξένωση μεταξύ των κομμάτων και της κοινωνίας.
Τα πολιτικά κόμματα εμφανίζονται να λειτουργούν σε μια δική τους πραγματικότητα, αποκομμένα από τις ανάγκες και τις αγωνίες των πολιτών.Αν προσπαθήσει κάποιος, με ισχυρή δόση επιείκειας και θετική διάθεση, να ερμηνεύσει αυτή την περίοδο, τις αρχές και τα πολιτικά προτάγματα των κομμάτων και πώς συνδέονταιτην κρίσιμη συγκυρία που διανύουμε, μάλλον θα δυσκολευτεί να εντοπίσει το πολιτικό αποτύπωμα που έχει ανάγκη η χώρα και η κοινωνία ιδιαίτερα.
Ίσως διακρίνει δύο κόσμους παράλληλους και ξένους θα έλεγα, κοινωνία και κόμματα, που δεν τέμνονται, δε συναντώνται ως όφειλαν στοιχειωδώς, με υπαιτιότητα των κομμάτων και με συνέπεια να αγνοείται η υποχρέωση ευθύνης για «συμπόρευση» που θα δημιουργούσε την συνθήκη της «νομιμοποίησης» και κατ΄ επέκταση, του ουσιαστικού ρόλου τους ως εκφραστές της αγωνίας και της προσδοκίας για ασφαλή πορεία προόδου στο μέλλον.
Στην εποχή των βίαιων τροποποιήσεων του γεωπολιτικού status, με απορρύθμιση των μέχρι σήμερα ισορροπιών και βασικών σταθερών της διεθνούς τάξης που διασφάλιζε σχετικώς την ειρήνη, ο παραπάνω προβληματισμός με το σημαινόμενο τείνει να προσομοιάζει με «αυτοχειρία» και κατά συνέπεια με γοργό βηματισμό προς ενδεχόμενη «πορεία χωρίς επιστροφή».
Μιλάμε όμως για τη χώρα, για την κοινωνία και για τη νέα γενιά που επιζητά εναγωνίως ασφαλή δρόμο στον χρόνο, με προϋποθέσεις.
Ο χρόνος κυλά και η έλλειψη συγκεκριμένων και ρεαλιστικών πολιτικών προτάσεων καθιστά δύσκολο τα κόμματα να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη και όραμα για το μέλλον.
Η κοινωνία, αντιμέτωπη με προβλήματα, νιώθει απομονωμένη και ανήμπορη να επηρεάσει τις εξελίξεις.Παρά τις αυξημένες απαιτήσεις, η πολιτική πραγματικότητα διαρκώς ή συχνά απογοητεύει. Οι πολίτες αισθάνονται ότι οι θεσμοί αδυνατούν να ανταποκριθούν στα αιτήματά τους, ενώ η έλλειψη μακροπρόθεσμου σχεδιασμού δυσχεραίνει τον βηματισμό τους.
Η αλλαγή αυτής της κατάστασης απαιτεί πολιτικούς, πρόθυμους να βάλουν το συλλογικό καλό πάνω από το προσωπικό ή κομματικό συμφέρον. Δηλαδή, αυτό που αποκαλώ, κατά περιόδους των δημόσιων παρεμβάσεών μου, ως νέο πατριωτισμό. Διαφορετικά η επίπλαστη και με πολύχρωμο περιτύλιγμα επικοινωνία της πολιτικής, θα υποκρύπτει, όσο μπορεί ακόμα, ότι η κοινωνία και η νέα γενιά κυνηγά όνειρα σε έναν κόσμο με εφιάλτες, όπως εύστοχα επισημαίνει ο ανώνυμος καλλιτέχνης του δρόμου.
Η εθνική ευθύνη και η κοινωνικοοικονομική ευημερία δεν είναι απλές υποχρεώσεις των πολιτικών κομμάτων αλλά προϋποθέσεις για τη διασφάλιση του μέλλοντος της χώρας. Οι πολίτες απαιτούν και δικαιούνται ηγεσίες που θα λειτουργούν με όραμα, συνέπεια, υπευθυνότητα και πατριωτισμό. Στον πυρήνα αυτής της σκέψης, βρίσκεται η ανάγκη για ένα νέο πολιτικό ήθος, που να βασίζεται στη δέσμευση για μια καλύτερη Ελλάδα.
Το 2024 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τη Μεταπολίτευση και την εγκαθίδρυση της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας και ως η μακροβιότερη δημοκρατική περίοδος, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «εποχή δημοκρατίας». Στο διάβα αυτής της πεντηκονταετίας, η ελληνική κοινωνία έχει ωριμάσει πολιτικά, απαιτώντας από τις ηγεσίες να αναλάβουν συγκεκριμένες και «μετρήσιμες» δεσμεύσεις.
Δεν αρκεί πλέον η γενικόλογη ρητορική, οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα και οι ευχές ως «ἔπεα πτερόεντα» κατά την ομηρική φράση. Απαιτείται το «Ταῦτα εἶπε καὶ ἅμα ἔπος τε καὶ ἔργον ἐποίεε», δηλαδή η θεμελιώδης πολιτική και ηθική αρχή της σύνδεσης λόγων και έργων. Διότι, Ο κίνδυνος των δυνάμεων του επονομαζόμενου «λαϊκισμού» καραδοκεί.
Καλή Χρονιά με υγεία
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.