ΓΟΥΜΕΡΟ: Γιόρτασε η Ιερά Μονή Ιωάνου του Προδρόμου στη Νίκοβα που κτίστηκε το 13ο αιώνα
Είναι Μετόχι του Παναγίου Τάφου και σύμφωνα με έγγραφα που σώζονται , δωρήθηκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Γ’ Παλαιολόγο.
Χρειάζεται ΑΜΕΣΗ συντήρηση. Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το Υπουργείο Πολιτισμού, η Μητρόπολη Ηλείας, η Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας και ο Δήμος Πύργου θα πρέπει να λύσουν το κτιριακό σοβαρό πρόβλημα της Μονής
Το έθιμο όμως που παραμένει αναλλοίωτο μέχρι σήμερα είναι το στεφάνι από ρίγανη. Η πίστη πως η ρίγανη έχει θεραπευτικές ιδιότητες προτρέπει τους προσκυνητές να μαζεύουν ρίγανη, να πλέκουν στεφάνι και να το τοποθετούν στο κεφάλι τους
Φορούν στεφάνι ρίγανης στο κεφάλι προσκυνούν την εικόνα του ” Γενεθλίου του Προδρόμου”, για να γιατρευτούν από τους πονοκεφάλους. Για την πρόληψη των πονοκεφάλων φυλάσσουν το ευλογημένο στεφάνι μέχρι την εορτή του επόμενου έτους.
Στις 23 Ιουνίου, παραμονή της Γέννησης του Ιωάννη του Προδρόμου, τελέστηκε εσπερινός στο Προσκυνητάρι της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στη Νίκαβα , Δημ. Διαμερίσματος Γουμερου , Δήμου Πύργου. Προδρόμου στη Νίκαβα ,Δημ. Διαμερίσματος Γουμερου , Δήμου Πύργου.
Η Ιερά Μονή Νικαβας κτίστηκε το 13ο αιωνα. Αρχικά ήταν θολωτή Βασιλική,αλλά κατά τη διάρκεια τη Τουρκοκρατίας έπεσε ο θόλος και αντικαταστάθηκε με κεραμοσκεπή.
Είναι Μετόχι του Παναγίου Τάφου και σύμφωνα με έγγραφα που σώζονται , δωρήθηκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Γ’ Παλαιολόγο.
Το 1980 το Υπουργείο Πολιτισμού είχε προβεί σε εργασίες συντήρησης του ναού.
Μετά το σεισμό του 2008 και τις ζημιές που υπέστησαν ο ναός και τα κτίρια , απαγορεύτηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η είσοδος στον περίβολο της Μονής. Αυτό το γεγονός δεν εμποδίζει τους προσκυνητές να προσέρχονται και να παρακολουθούν τον Εσπερινό στο προσκυνητάρι της Μονής, που είναι το μόνο που έχει αναστηλωθεί .
Οι πιστοί μαζί με την επιθυμία να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου, αναβιώνουν και κάποια έθιμα που έχουν κρατηθεί ζωντανά , ανά τους αιώνες. Δεν έχουν ξεχάσει τον “κλήδονα” και το αμίλητο νερό που έπιαναν οι ανύπαντρες κοπέλες από τη βρύση του Μοναστηριού, μια μαντική διαδικασία που αποκάλυπτε το πρόσωπο του μελλοντικού γαμπρού. Ένα άλλο έθιμο που είναι ακόμη νωπό στη μνήμη των μεγαλύτερων είναι το άναμμα της φωτιάς.
Το άναμμα της φωτιάς την παραμονή του Αϊ Γιαννιού, σχετίζεται με την γιορτή για το θερινό Ηλιοστάσιο, τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου στο βόρειο ημισφαίριο από τα προϊστορικά χρόνια.
Οι κάτοικοι από τα πλησιέστερα χωριά μαζεύονταν την παραμονή του Αϊ Γιαννιού, άναβαν φωτιά και χόρευαν γύρω από αυτή με τη συνοδεία του νταουλιου και του κλαρίνου.
Η φωτιά σύμφωνα με την παράδοση επιφέρει την κάθαρση και την απαλλαγή από το κακό. Τα τελευταία χρόνια , έτσι και φέτος σε συνέχεια αυτού του εθίμου, χορεύουν τα παιδιά του χορευτικού συλλόγου Αγίας Παρασκευής Γουμερου.
Το έθιμο όμως που παραμένει αναλλοίωτο μέχρι σήμερα είναι το στεφάνι από ρίγανη. Η πίστη πως η ρίγανη έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Φορούν στεφάνι ρίγανης στο κεφάλι προσκυνούν την εικόνα του ” Γενεθλίου του Προδρόμου”, για να γιατρευτούν από τους πονοκεφάλους. Για την πρόληψη των πονοκεφάλων φυλάσσουν το ευλογημένο στεφάνι μέχρι την εορτή του επόμενου έτους.
Μαζί για την ευχή για καλή υγεία, όλοι οι προσκυνητές ελπίζουν πως η επόμενη γιορτή θα γίνει μέσα στο ναό, αφού
πραγματοποιηθούν οι εργασίες αναστήλωσης του ιστορικού μνημείου της περιοχής μας από το Υπουργείο Πολιτισμού.
iliaoikonomia
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.