Όσιρις - Όσιρις: Ο μυστηριώδης Αιγύπτιος θεός του θανάτου και της ανάστασης

Αρχική / Ροή Ειδήσεων / Πολιτισμός / Όσιρις – Όσιρις: Ο μυστηριώδης Αιγύπτιος θεός του θανάτου και της ανάστασης

Όσιρις – Όσιρις: Ο μυστηριώδης Αιγύπτιος θεός του θανάτου και της ανάστασης

Η αρχαία αιγυπτιακή μυθολογία είναι γεμάτη από παράξενες ιστορίες για τους θεούς, αλλά ίσως η πιο μπερδεμένη στους σύγχρονους αναγνώστες είναι αυτή για μια θεότητα που, αφού κομματιάστηκε, επέστρεψε στη ζωή και έγινε ο κυρίαρχος της μετά θάνατον ζωής.

Αυτή είναι η αρχαία ιστορία του Όσιρι, του Αιγύπτιου θεού της ανάστασης, της γονιμότητας και του κάτω κόσμου. Σεβαστός ως ο κριτής των νεκρών και το σύμβολο της αιώνιας ζωής, ο θρύλος του Όσιρι ήταν κεντρικός στην αρχαία αιγυπτιακή αντίληψη για τη μετά θάνατον ζωή.

Πώς όμως ένας θεός που σχετίζεται με τέτοια σκοτεινά θέματα έγινε σύμβολο ελπίδας και ανανέωσης για έναν ολόκληρο πολιτισμό;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

ΚΑΙ ΕΔΩ

Όσιρις: Ο μυστηριώδης Αιγύπτιος θεός του θανάτου και της ανάστασης

Ο Όσιρις, (γεν.: του Οσίριδος, επίσης Ούζιρις, Αζάπ, Όζιρις, Ουζάπ, Ουεζίρ, Ουζαρέ) του οποίου το όνομα είναι ελληνογενές και σύνθετο εκ των Ὅσιος και Ἱερός (Πλουτάρχου “Περὶ Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος” 375D), εξομοιώθηκε με πολλές θεότητες του ελληνικού πάνθεου, κυρίως δε με τον Διόνυσο και τον Άδη. Όντας αρχικά θεός της φύσης, ενσάρκωση του πνεύματος της βλάστησης, που πεθαίνει κατά το θερισμό και αναγεννάται όταν φυτρώνει ο σπόρος, ο Όσιρις λατρεύθηκε σε ολόκληρη την αρχαία Αίγυπτο ως θεός των νεκρών. Με την ιδιότητα αυτή αναρριχήθηκε μέχρι την πρώτη σειρά του αιγυπτιακού πανθέου^[3]. Ο μύθος παρουσιάζει τον Όσιρι ουσιαστικά ως φετίχ μιας κατακτητικής φατρίας, η οποία τον επέβαλε αρχικά στην πόλη Ντζεντού -μεταγενέστερα Περ-Ουσίρ και Βούσιρι (αρχαιοελ.)- της Κάτω Αιγύπτου, όπου ο νέος θεός υποκατέστησε τον προηγούμενο κύριο της πόλης, τον Αντζετί^[4]. Κατόπιν στην Άβυδο της ‘Ανω Αιγύπτου, ο Όσιρις ταυτίστηκε με τον Χεντ Αμεντί (Khent Amenti), τον θεό-λύκο της δυτικής νεκρόπολης και έγινε η μεγάλη θεότητα των νεκρών. Εκεί του αποδιδόταν ενίοτε η προσωνυμία Χεντ Αμεντιού (Khent Amentiou), «Κύριος των Δυτικών», δηλαδή των νεκρών, που κατοικούσαν εκεί όπου δύει ο ήλιος^[5]. Ο Όσιρις μαζί με τον Σέραπη χαρακτηρίζονταν Άζωνοι θεοί.