Πτήση MH370
Η Πτήση 370 των Μαλαισιανών Αερογραμμών (αναφέρεται και ως MH370 ή MAS370) ήταν πτήση επιβατηγού αεροσκάφους το οποίο εξαφανίστηκε στις 8 Μαρτίου 2014, καθώς πετούσε, σύμφωνα με το προγραμματισμένο του δρομολόγιο, από το διεθνές αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία προς το διεθνές αεροδρόμιο του Πεκίνο στην Κίνα.[1] Στο αεροπλάνο επέβαιναν 227 επιβάτες από 15 χώρες, καθώς και 12 μέλη πληρώματος.[2]
Η τελευταία επικοινωνία του πληρώματος με το κέντρο Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας (ΕΕΚ) έγινε περίπου 38 λεπτά μετά την απογείωση, όταν το αεροσκάφος βρισκόταν επάνω από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.[1][3] Το αεροσκάφος χάθηκε από τις οθόνες ραντάρ του ΕΕΚ λίγα λεπτά αργότερα, αλλά παρακολουθούνταν από στρατιωτικό ραντάρ επί μια ώρα να αποκλίνει δυτικά από τη προγραμματισμένη διαδρομή πτήσης του, διασχίζοντας τη Χερσόνησο της Μαλαισίας και τη Θάλασσα Ανταμάν.[1] Ξέφυγε από το εύρος ραντάρ 200 ναυτικά μίλια (370 χλμ.) βορειοδυτικά της νήσου Πενάνγκ στη βορειοδυτική Μαλαισία.
Με το σύνολο των επιβατών και του πληρώματος να θεωρούνται νεκροί, η εξαφάνιση της Πτήσης 370 ήταν το πιο θανατηφόρο περιστατικό που αφορούσε αεροσκάφος Boeing 777 και το πιο θανατηφόρο συμβάν στην ιστορία της Malaysia Airlines, μέχρι να ξεπεραστεί και από τις δύο απόψεις από την Πτήση 17 της ίδιας εταιρείας, τέσσερις μήνες αργότερα.
Η έρευνα για το χαμένο αεροσκάφος, η πιο δαπανηρή στην ιστορία της αεροπορίας,[4][5] επικεντρώθηκε αρχικά στις θάλασσες Νότιας Κίνας και Ανταμάν,[6] μέχρις ότου η ανάλυση των αυτοματοποιημένων επικοινωνιών του αεροσκάφους με έναν δορυφόρο της Inmarsat αποκάλυψε μια πιθανή τοποθεσία συντριβής κάπου στον νότιο Ινδικό Ωκεανό.[7][8] Η έλλειψη επίσημων πληροφοριών κατά τις ημέρες αμέσως μετά την εξαφάνιση προκάλεσε έντονες επικρίσεις από τη κινεζική κοινή γνώμη, ιδίως από τους συγγενείς των επιβατών.[9] Οι περισσότεροι επιβάτες της πτήσης ήταν κινέζικης καταγωγής. Αρκετά κομμάτια συντριμμιών που επιβεβαιώθηκε ότι προέρχονται από το αεροσκάφος ξεβράστηκαν στην ξηρά στον δυτικό Ινδικό Ωκεανό το 2015 και το 2016.[10][11] Αφότου μια τριετής έρευνα σε 120.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ωκεανού απέτυχε να εντοπίσει το αεροσκάφος,[12] το συντονιστικό κέντρο επιχειρήσεων της Αυστραλίας διέκοψε τις δραστηριότητές του τον Ιανουάριο του 2017.[13] Μια δεύτερη έρευνα που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2018 από ιδιωτική εταιρεία έληξε επίσης ανεπιτυχώς μετά από έξι μήνες.[14]
Η εξαφάνιση της Πτήσης 370 έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα αεροπορικά μυστήρια όλων των εποχών.[15][16] Βασιζόμενο κυρίως στην ανάλυση των δεδομένων από το δορυφόρο Inmarsat με τον οποίο το αεροσκάφος είχε την τελευταία επικοινωνία,[17] η Υπηρεσία Ασφάλειας των Μεταφορών της Αυστραλίας πρότεινε αρχικά ότι ένα συμβάν υποξίας ήταν η πιο πιθανή αιτία της εξαφάνισης, δεδομένων των διαθέσιμων στοιχείων,[18] αν και δεν υπάρχει συναίνεση για αυτή τη θεωρία μεταξύ των ερευνητών.[19] Σε διάφορα στάδια της έρευνας εξετάστηκαν ενδεχόμενα σενάρια απόπειρας αεροπειρατείας, συμπεριλαμβανομένης της εμπλοκής του πληρώματος,[20] καθώς και υποψίες για το δηλωτικό φορτίου του αεροσκάφους,[1] μεταξύ άλλων θεωριών. Ελλείψει οριστικής αιτίας της εξαφάνισης, οι συστάσεις ασφαλείας και οι κανονισμοί του κλάδου των αερομεταφορών, με αφορμή το συμβάν της Πτήσης 370, αποσκοπούν κυρίως στην αποφυγή της επανάληψης των συνθηκών που συνδέονται με την απώλεια του αεροσκάφους. Περιλαμβάνουν την αυξημένη διάρκεια ζωής των μπαταριών στους υποβρύχιους σηματοδότες των μαύρων κουτιών, την επιμήκυνση των χρόνων εγγραφής στις συσκευές καταγραφής δεδομένων πτήσης και φωνής, καθώς και νέα πρότυπα για την αναφορά της θέσης των αεροσκαφών επάνω από τους ωκεανούς.[21][22][23][24]
Η τελική έκθεση του Υπουργείου Μεταφορών της Μαλαισίας σχετικά με την εξαφάνιση δημοσιοποιήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018. Δεν παρείχε νέες πληροφορίες σχετικά με την τύχη του αεροπλάνου, αλλά υποδείκνυε λάθη των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας της Μαλαισίας και τις περιορισμένες προσπάθειές τους να προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν με το αεροσκάφος.[25][26] Μετά τις αναφορές για τα λάθη των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, ο πρόεδρος της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας της Μαλαισίας παραιτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.[27][28]
Η πτήση και η εξαφάνιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Πτήση 370 ήταν προγραμματισμένη νωρίς το πρωί της 8ης Μαρτίου 2014 από την Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας προς το Πεκίνο της Κίνας. Ήταν μία από τις δύο καθημερινές πτήσεις που πραγματοποιούσε η Malaysia Airlines από το Διεθνές Αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ προς το Διεθνές Αεροδρόμιο του Πεκίνο και ήταν προγραμματισμένη να αναχωρήσει στις 00:35 τοπική ώρα και να αφιχθεί στις 06:30 τοπική ώρα.[29] Στο αεροσκάφος επέβαιναν 227 επιβάτες, 10 άτομα πλήρωμα θαλάμου επιβατών, 2 πιλότοι και 14.296 κιλά φορτίου.[1]
Η προγραμματισμένη διάρκεια της πτήσης ήταν 5 ώρες και 34 λεπτά και το αεροσκάφος μετέφερε συνολικά 49.100 κιλά καυσίμου, που παρείχαν αυτονομία πτήσης 7 ωρών και 31 λεπτών.[1]
Αναχώρηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 00:42 τοπική ώρα Μαλαισίας, η Πτήση 370 απογειώθηκε από τον διάδρομο 32R[1] και έλαβε άδεια από τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας (ΕΕΚ) να πετάξει στο επίπεδο πτήσης 180 -περίπου 18.000 πόδια (5.500 μέτρα). Η φωνητική ανάλυση διαπίστωσε ότι ο συγκυβερνήτης επικοινωνούσε με τον ΕΕΚ ενώ το αεροσκάφος ήταν στο έδαφος και ο κυβερνήτης επικοινωνούσε με τον ΕΕΚ μετά την αναχώρηση.[1] Λίγο μετά την απογείωση η επικοινωνία της πτήσης με το έδαφος μεταφέρθηκε από τον ΕΕΚ του αερολιμένα σε άλλη συχνότητα ΕΕΚ, της Κουάλα Λουμπούρ, ο οποίος παρέχεται στα αεροσκάφη πάνω από τη χερσόνησο της Μαλαισίας και τα παρακείμενα ύδατα.[30] Στις 00:46, ο ΕΕΚ κατεύθυνε την Πτήση 370 στο επίπεδο πτήσης 350 -περίπου 35.000 πόδια (10.700 μ.). Στη 01:01, το πλήρωμα της πτήσης ανέφερε στον ΕΕΚ ότι είχαν φτάσει στο επίπεδο πτήσης 350, κάτι το οποίο επιβεβαίωσαν ξανά στη 01:08.[1][3]
Απώλεια επικοινωνίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τελευταία αυτοματοποιημένη αναφορά θέσης του αεροσκάφους και η τελευταία μετάδοση, χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο ACARS, στάλθηκαν στη 01:06 τοπική ώρα Μαλαισίας.[18][31] Μεταξύ άλλων δεδομένων, το μήνυμα ανέφερε και το σύνολο των καυσίμων που απέμειναν – 43.800 κιλά.[32] Η τελευταία προφορική επικοινωνία του πληρώματος με τον ΕΕΚ, στα αγγλικά, έλαβε χώρα στις 01:19:30, όταν ο κυβερνήτης απάντησε στην εντολή για μετάβαση από τον υπάρχοντα ΕΕΚ της Κουάλα Λουμπούρ στον ΕΕΚ της Χο Τσι Μιν:[1][3][33]
ΕΕΚ: “Malaysian three seven zero, contact Ho Chi Minh one two zero decimal nine. Good night.” Πτήση 370: “Good night. Malaysian three seven zero.”
, δηλαδή:
ΕΕΚ: “Πτήση 370, επικοινωνήστε με τη Χο Τσι Μιν στη συχνότητα 120.9. Καλό βράδυ.” Πτήση 370: “Καλό βράδυ, Πτήση 370.”
Το πλήρωμα αναμενόταν να επικοινωνήσει με τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας της Χο Τσι Μιν, καθώς το αεροσκάφος περνούσε στον εναέριο χώρο του Βιετνάμ ακριβώς βόρεια από το σημείο όπου χάθηκε η επαφή.[34] Ο κυβερνήτης ενός άλλου αεροσκάφους επιχείρησε να επικοινωνήσει με το πλήρωμα της Πτήσης 370 “λίγο μετά τις 01:30” χρησιμοποιώντας τη διεθνή συχνότητα κινδύνου, για να αναμεταδώσει το αίτημα του βιετναμέζικου ΕΕΚ να επικοινωνήσει το πλήρωμα της Πτήσης 370 μαζί του. Ο κυβερνήτης είπε ότι ήταν σε θέση να καθιερώσει επικοινωνία, αλλά μπορούσε να ακούσει μόνο “μουρμουρητά” και ηλεκτρικό θόρυβο.[35] Οι κλήσεις που έγιναν στο θάλαμο διακυβέρνησης της Πτήσης 370 στις 02:39 και στις 07:13 έμειναν αναπάντητες, αλλά αναγνωρίστηκαν από τη μονάδα δορυφορικών δεδομένων του αεροσκάφους.[17][18]
Ραντάρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 01:20:31 τοπική ώρα Μαλαισίας, η Πτήση 370 εντοπίστηκε από ραντάρ του ΕΕΚ της Κουάλα Λουμπούρ καθώς πέρασε από το σημείο πλοήγησης IGARI στον Κόλπο της Ταϊλάνδης. Στις 01:21:13, η Πτήση 370 εξαφανίστηκε από την οθόνη ραντάρ του ΕΕΚ της Κουάλα Λουμπούρ και την ίδια ώρα χάθηκε και από το ραντάρ του ΕΕΚ της Χο Τσι Μιν, ο οποίος ανέφερε ότι το αεροσκάφος βρισκόταν στο κοντινό σημείο πλοήγησης BITOD.[1][3] Ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας χρησιμοποιεί ραντάρ, το οποίο βασίζεται σε σήμα που εκπέμπεται από έναν αναμεταδότη σε κάθε αεροσκάφος. Επομένως, ο αναμεταδότης δεν λειτουργούσε πλέον στην Πτήση 370 μετά τις 01:21. Τα τελευταία δεδομένα του αναμεταδότη έδειξαν ότι το αεροσκάφος πετούσε στο καθορισμένο υψόμετρο του επιπέδου πτήσης 350 και ταξίδευε με ταχύτητα 471 κόμβων (872 χλμ/ώρα).[36] Υπήρχαν λίγα σύννεφα γύρω από αυτό το σημείο και καθόλου βροχή ή αστραπές.[1]
Τη στιγμή που ο αναμεταδότης σταμάτησε να λειτουργεί, ένα στρατιωτικό ραντάρ έδειξε την Πτήση 370 να στρίβει δεξιά, αλλά στη συνέχεια ξεκίνησε μια αριστερή στροφή προς νοτιοδυτική κατεύθυνση. Από τις 01:30:35 έως τις 01:35, το ραντάρ παρακολουθούσε την Πτήση 370 να πετά στα 35.700 πόδια (10.900 μ.) σε κατεύθυνση 231°, με ταχύτητα εδάφους 496 κόμβων (919 χλμ./ώρα). Η Πτήση 370 συνέχισε πάνω από ολόκληρη τη χερσόνησο της Μαλαισίας, σε ύψος κυμαινόμενο μεταξύ 31.000 και 33.000 ποδών (9.400 και 10.100 μ.). Ένα πολιτικό ραντάρ σε αεροδρόμιο στα βόρεια της Μαλαισίας με ακτίνα 110 χιλιομέτρων ανίχνευσε τέσσερις φορές μεταξύ 01:30:37 και 01:52:35 ένα άγνωστο αεροσκάφος. Το ίχνος του μη αναγνωρισμένου αυτού αεροσκάφους στο πολιτικό ραντάρ είναι «σύμφωνο με εκείνο του στρατιωτικού».[1] Στις 01:52, η Πτήση 370 εντοπίστηκε να περνά ακριβώς νότια από τη νήσο Πενάνγκ. Από εκεί, το αεροσκάφος πέταξε στα στενά της Mαλάκκα περνώντας κοντά από το σημείο VAMPI στις 02:03, και έπειτα προς τα σημεία MEKAR, NILAM και ενδεχομένως IGOGU.[18] Η τελευταία γνωστή ανίχνευση του αεροσκάφους από ραντάρ έγινε από ένα σημείο κοντά στα όρια της ακτίνας του Μαλαισιανού στρατιωτικού ραντάρ στις 02:22 και σε υψόμετρο 29.500 ποδιών.[37][38]
Αρκετές χώρες ήταν απρόθυμες να κοινοποιήσουν τις πληροφορίες που συλλέχθηκαν από τα στρατιωτικά ραντάρ λόγω ευαισθησίας για την αποκάλυψη των δυνατοτήτων τους. Το ραντάρ του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας της Ινδονησίας δεν καταχώρησε κανένα αεροσκάφος με τον κωδικό αναμεταδότη που χρησιμοποιούνταν από την Πτήση 370, παρά το γεγονός ότι το αεροσκάφος ενδέχεται να είχε πετάξει κοντά, ή πάνω, από το βόρειο άκρο της Σουμάτρα.[1][3] Το ινδονησιακό στρατιωτικό ραντάρ παρακολουθούσε την Πτήση 370 νωρίτερα, όταν κατευθυνόταν προς το σημείο IGARI, πριν από όταν πιστεύεται ότι έκλεισε ο αναμεταδότης, αλλά δεν έδωσε πληροφορίες σχετικά με το αν εντοπίστηκε και αργότερα.[1] Η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ ανίχνευσαν επίσης την Πτήση 370 σε ραντάρ πριν ο αναμεταδότης σταματήσει να λειτουργεί. Τα σύμβολα θέσης στο ραντάρ για τον κωδικό αναμεταδότη που χρησιμοποιούσε η Πτήση 370 εξαφανίστηκαν αφότου ο αναμεταδότης απενεργοποιήθηκε. Στρατιωτικό ραντάρ της Ταϊλάνδης ανίχνευσε ένα αεροσκάφος που μπορεί να ήταν η Πτήση 370, αλλά δεν είναι γνωστό τι ώρα έγινε η τελευταία αναγνώριση του ραντάρ. Το σήμα δεν περιελάμβανε στοιχεία ταυτοποίησης.[39] Η πτήση δεν ανιχνεύθηκε, επίσης, από ραντάρ της Αυστραλίας.[40]
Η δορυφορική επικοινωνία συνεχίζεται
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 02:25 τοπική ώρα Μαλαισίας, το σύστημα δορυφορικής επικοινωνίας του αεροσκάφους έστειλε ένα μήνυμα για “αίτημα σύνδεσης” (log-on request) -το πρώτο μήνυμα μετά τη μετάδοση ACARS στις 01:07, το οποίο μεταδόθηκε μέσω δορυφόρου σε ένα επίγειο σταθμό. Τόσο ο δορυφόρος όσο και ο σταθμός ανήκουν στην εταιρεία δορυφορικών τηλεπικοινωνιών Inmarsat. Μετά τη σύνδεση στο δίκτυο, η μονάδα δορυφορικών δεδομένων στο αεροσκάφος ανταποκρινόταν στα ωριαία “αιτήματα κατάστασης” (status requests) από την Inmarsat και σε δύο κλήσεις από το έδαφος προς το αεροσκάφος, στις 02:39 και στις 07:13, οι οποίες δεν απαντήθηκαν από το πιλοτήριο.[17][18] Το τελευταίο αίτημα κατάστασης και η ακόλουθη απάντηση του αεροσκάφους έλαβε χώρα στις 08:10. Το αεροσκάφος έστειλε ένα “αίτημα σύνδεσης” στις 08:19:29, το οποίο ακολούθησε, μετά από απάντηση από τον επίγειο σταθμό, ένα μήνυμα “επιβεβαίωσης σύνδεσης” (log-on acknowledgement) στις 08:19:37. Αυτό το αυτοματοποιημένο μήνυμα αποτελεί το τελευταίο δεδομένο από την Πτήση 370. Το αεροσκάφος δεν ανταποκρίθηκε σε αίτημα κατάστασης από την Inmarsat στις 09:15.[17][18][41][42]
Ανταπόκριση από τον Έλεγχο Εναέριας Κυκλοφορίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 01:38 τοπική ώρα Μαλαισίας, το Κέντρο Ελέγχου της Χο Τσι Μιν ήρθε σε επαφή με το Κέντρο Ελέγχου της Κουάλα Λουμπούρ για να ζητήσει πληροφορίες για την τοποθεσία της Πτήσης 370 και τους πληροφόρησε ότι δεν είχαν επικοινωνήσει με την Πτήση 370, η οποία τελευταία φορά εντοπίστηκε από ραντάρ στο σημείο BITOD. Τα δύο κέντρα αντάλλαξαν τέσσερις επιπλέον κλήσεις κατά τη διάρκεια των επόμενων 20 λεπτών χωρίς νέες πληροφορίες.[3][43]
Στις 02:03, το Κέντρο Ελέγχου της Κουάλα Λουμπούρ μετέφερε στο Κέντρο Ελέγχου της Χο Τσι Μιν πληροφορίες που έλαβε από το κέντρο επιχειρήσεων της Malaysia Airlines ότι η Πτήση 370 βρισκόταν στον εναέριο χώρο της Καμπότζης, με το Κέντρο Ελέγχου της Χο Τσι Μιν να ζητά δύο φορές στα επόμενα οκτώ λεπτά επιβεβαίωση της πληροφορίας αυτής από το Κέντρο Ελέγχου της Κουάλα Λουμπούρ.[3] Στις 02:15, ο υπεύθυνος βάρδιας του Κέντρου Ελέγχου της Κουάλα Λουμπούρ επικοινώνησε με το κέντρο επιχειρήσεων της Malaysia Airlines, το οποίο δήλωσε ότι μπορούσε να ανταλλάξει σήματα με την Πτήση 370 και ότι αυτή βρισκόταν στον εναέριο χώρο της Καμπότζης. Το Κέντρο Ελέγχου της Κουάλα Λουμπούρ επικοινώνησε ξανά με το Κέντρο Ελέγχου της Χο Τσι Μιν για να ρωτήσει εάν η προγραμματισμένη διαδρομή της Πτήσης 370 περνούσε πάνω από τον εναέριο χώρο της Καμπότζης, με τη Χο Τσι Μιν να απαντά ότι η Πτήση 370 δεν θα έπρεπε να εισέλθει στον εναέριο χώρο της Καμπότζης και ότι είχε ήδη έλθει σε επαφή με το αντίστοιχο Κέντρο Ελέγχου της Καμπότζης, το οποίο δεν είχε καμία επικοινωνία με την Πτήση 370.[3]
Το Κέντρο Ελέγχου της Κουάλα Λουμπούρ επικοινώνησε ξανά με το κέντρο επιχειρήσεων της Malaysia Airlines στις 02:34 ρωτώντας για την κατάσταση της επικοινωνίας με την Πτήση 370 και ενημερώθηκε ότι η πτήση ήταν σε φυσιολογική κατάσταση, με βάση μια λήψη σήματος, και ότι βρισκόταν σε συντεταγμένες 
14°54′N 109°15′E. Αργότερα, ένα άλλο αεροσκάφος της Malaysia Airlines επιχείρησε, κατόπιν αιτήματος του Κέντρου Ελέγχου της Χο Τσι Μιν, να έρθει σε επαφή με την Πτήση 370 στη συχνότητα του ΕΕΚ της Κουάλα Λουμπούρ και σε συχνότητες έκτακτης ανάγκης. Η προσπάθεια ήταν ανεπιτυχής.[3][44] Στις 03:30, το κέντρο επιχειρήσεων της Malaysia Airlines ενημέρωσε το Κέντρο Ελέγχου της Κουάλα Λουμπούρ ότι οι τοποθεσίες που παρείχε προηγουμένως δεν ήταν αξιόπιστες.[3]
Ο υπεύθυνος βάρδιας του Κέντρου Ελέγχου της Κουάλα Λουμπούρ ενεργοποίησε το Κέντρο Συντονισμού Αεροναυπηγικής Διάσωσης της Κουάλα Λουμπούρ στις 05:30, περισσότερες από τέσσερις ώρες μετά την απώλεια επικοινωνίας με την Πτήση 370.[43]
Θεωρούμενη απώλεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Malaysia Airlines εξέδωσε ανακοίνωση στα ΜΜΕ στις 07:24 τοπική ώρα Μαλαισίας, μία ώρα μετά την προγραμματισμένη ώρα άφιξης της πτήσης στο Πεκίνο, δηλώνοντας ότι η επικοινωνία της πτήσης με τον Μαλαισιανό ΕΕΚ είχε χαθεί στις 02:40 και ότι η κυβέρνηση είχε ξεκινήσει επιχείρηση αναζήτησης και διάσωσης.[45] Η στιγμή κατά την οποία χάθηκε η επαφή αργότερα διορθώθηκε ως η 01:21.[45] Ούτε το πλήρωμα ούτε και τα συστήματα επικοινωνίας του αεροσκάφους μετέδωσαν σήμα κινδύνου, αναφορές κακοκαιρίας ή τεχνικά προβλήματα, πριν το αεροσκάφος εξαφανιστεί από τις οθόνες ραντάρ.
Στις 24 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας Νατζίμπ Ραζάκ εξέδωσε ανακοίνωση στα ΜΜΕ στις 22:00 τοπική ώρα σχετικά με την Πτήση 370, κατά την οποία δήλωσε ότι είχε ενημερωθεί από το Τμήμα Διερεύνησης Αεροπορικών Ατυχημάτων ότι αυτό και η Inmarsat είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η τελευταία θέση του αεροσκάφους προτού εξαφανιστεί ήταν στον νότιο Ινδικό Ωκεανό. Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν χώροι εκεί που θα μπορούσε να προσγειωθεί, το αεροσκάφος θα έπρεπε συνεπώς να έχει συντριβεί στη θάλασσα.[46]
Λίγο πριν ο Νατζίμπ εμφανιστεί στα ΜΜΕ στις 22:00 ώρα Μαλαισίας, έλαβε χώρα μια έκτακτη συνάντηση στο Πεκίνο για τους συγγενείς των επιβατών της Πτήσης 370, κατά την οποία η Malaysia Airlines ανακοίνωσε ότι θεωρούσε τη Πτήση 370 χαμένη χωρίς επιζώντες. Ειδοποίησε τις περισσότερες οικογένειες αυτοπροσώπως ή μέσω τηλεφώνου και ορισμένοι έλαβαν ένα SMS (στα αγγλικά και τα κινέζικα), το οποίο τους ενημέρωνε ότι ήταν πιθανό ότι το αεροσκάφος είχε συντριβεί χωρίς επιζώντες.[46][47][48][49]
Στις 29 Ιανουαρίου 2015, ο Γενικός Διευθυντής του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας της Μαλαισίας ανακοίνωσε ότι το καθεστώς της πτήσης 370 ορίστηκε σε “ατύχημα” και ότι όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα θεωρείται ότι έχασαν τη ζωή τους.[50]
Εάν επιβεβαιωθεί η επίσημη υπόθεση, η Πτήση 370 ήταν κατά τη στιγμή της εξαφάνισής της το πιο θανατηφόρο αεροπορικό συμβάν στην ιστορία της Malaysia Airlines και το πιο θανατηφόρο που περιλαμβάνει ένα Boeing 777.[51][52] Και στις δύο αυτές κατηγορίες, την Πτήση 370 ξεπέρασε 131 ημέρες αργότερα η Πτήση 17 της Malaysia Airlines, ένα άλλο αεροσκάφος Boeing 777-200ER, το οποίο καταρρίφθηκε στις 17 Ιουλίου 2014, σκοτώνοντας και τους 298 επιβάτες.[53]
Αναφερθείσες θεάσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα ΜΜΕ ανέφεραν πολλαπλές θεάσεις ενός αεροσκάφους που ταίριαζε στην περιγραφή του αγνοούμενου Boeing 777. Για παράδειγμα, στις 19 Μαρτίου 2014, το CNN ανέφερε ότι μάρτυρες, περιλαμβανομένων αλιέων, ενός εργάτη σε εξέδρα άντλησης πετρελαίου και ανθρώπων στις Μαλδίβες, είδαν το αγνοούμενο αεροσκάφος. Ένας ψαράς ισχυρίστηκε ότι είδε ένα αεροσκάφος να πετά ασυνήθιστα χαμηλά στα ανοικτά των βόρειων ακτών της Μαλαισίας, ενώ ένας εργάτης σε εξέδρα άντλησης πετρελαίου 186 μίλια νοτιοανατολικά του Βουνγκ Τάου ισχυρίστηκε ότι είδε ένα “φλεγόμενο αντικείμενο” στον ουρανό εκείνο το πρωί, ισχυρισμός που θεωρήθηκε αρκετά αξιόπιστος για τις αρχές του Βιετνάμ ώστε να ξεκινήσουν μια αποστολή έρευνας και διάσωσης. Επίσης, Ινδονήσιοι ψαράδες ανέφεραν ότι έγιναν μάρτυρες μιας συντριβής αεροσκάφους κοντά στα στενά της Μαλάκκα.[54] Δύο ημέρες αργότερα, η Daily Mail ανέφερε ότι “μια Μαλαισιανή γυναίκα που επέβαινε σε μια πτήση πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό ισχυρίστηκε ότι είδε ένα αεροσκάφος στο νερό κοντά στα νησιά Ανταμάν την ημέρα που εξαφανίστηκε η πτήση”.[55] Τρεις μήνες αργότερα, η The Daily Telegraph ανέφερε ότι μια Βρετανίδα που ταξίδευε με πλοίο στον Ινδικό Ωκεανό ισχυρίστηκε ότι είδε ένα φλεγόμενο αεροπλάνο.[56]
Έρευνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια προσπάθεια έρευνας και διάσωσης ξεκίνησε στη νοτιοανατολική Ασία σύντομα μετά την εξαφάνιση του αεροσκάφους. Μετά την αρχική ανάλυση των επικοινωνιών μεταξύ του αεροσκάφους και ενός δορυφόρου, η έρευνα μεταφέρθηκε στο νότιο Ινδικό Ωκεανό μία εβδομάδα μετά την εξαφάνιση του αεροσκάφους. Μεταξύ 18 Μαρτίου και 28 Απριλίου, εκατοντάδες πλοία ερεύνησαν μια έκταση 4.600.000 τ.χλμ..[57] Η τελική φάση της αναζήτησης ήταν μια βαθυμετρική έρευνα με τη βοήθεια σόναρ στον βυθό της θάλασσας, περίπου 1.800 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Περθ της δυτικής Αυστραλίας.[58] Από τις 30 Μαρτίου 2014, η αναζήτηση συντονιζόταν από μια αυστραλιανή κυβερνητική υπηρεσία που συστάθηκε ειδικά για αυτόν τον σκοπό, τον εντοπισμό και ανάκτηση της Πτήσης 370, και αφορούσε κυρίως τις κυβερνήσεις της Μαλαισίας, της Κίνας και της Αυστραλίας.
Στις 17 Ιανουαρίου 2017, η επίσημη αναζήτηση για την Πτήση 370, η οποία αποδείχθηκε η πιο δαπανηρή στην ιστορία της αεροπορίας,[59][60] ακυρώθηκε αφού δεν έδωσε κανένα στοιχείο για το αεροσκάφος εκτός από κάποια θαλάσσια συντρίμμια στην ακτή της Αφρικής.[61][62][63] Η τελική έκθεση της Υπηρεσίας Ασφαλείας Μεταφορών της Αυστραλίας που δημοσιεύθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2017, ανέφερε ότι η υποθαλάσσια αναζήτηση του αεροσκάφους, έως τις 30 Ιουνίου 2017, κόστισε συνολικά 155 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.[64] Η έκθεση ανέφερε επίσης ότι η εκτίμηση της πιθανής τοποθεσίας όπου έπεσε το αεροσκάφος συρρικνώθηκε σε μια έκταση 25.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες και με ανάλυση του διασκορπισμού των συντριμμιών.[65]
Τον Ιανουάριο του 2018, μια ιδιωτική αμερικανική εταιρεία με την επωνυμία Ocean Infinity συνέχισε την αναζήτηση για την Πτήση 370 στην περιοχή των 25.000 τ.χλμ. με τη χρήση νορβηγικού πλοίου.[66][67][68] Μέχρι τα τέλη Μαΐου 2018, το πλοίο είχε ερευνήσει πάνω από 112.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα της περιοχής χρησιμοποιώντας οκτώ αυτόνομα υποβρύχια οχήματα (AUV).[69] Το συμβόλαιο με την κυβέρνηση της Μαλαισίας έληξε λίγο αργότερα και η έρευνα ολοκληρώθηκε χωρίς επιτυχία στις 9 Ιουνίου 2018.[70]
Νοτιοανατολική Ασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κέντρο Συντονισμού Αεροναυπηγικής Διάσωσης της Κουάλα Λουμπούρ ενεργοποιήθηκε στις 05:30 τοπική ώρα Μαλαισίας -τέσσερις ώρες μετά την απώλεια της επικοινωνίας με το αεροσκάφος- για να συντονίσει τις προσπάθειες έρευνας και διάσωσης.[71] Οι προσπάθειες αναζήτησης ξεκίνησαν στον Κόλπο της Ταϊλάνδης και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Τη δεύτερη ημέρα της αναζήτησης, Μαλαισιανοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι οι καταγραφές ραντάρ έδειξαν ότι η Πτήση 370 μπορεί να έχει αλλάξει κατεύθυνση γυρίζοντας προς τα πίσω. Η ζώνη αναζήτησης επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει μέρος των Στενών της Μαλάκκα.[72] Στις 12 Μαρτίου, ο επικεφαλής της Μαλαισιανής Πολεμικής Αεροπορίας ανακοίνωσε ότι ένα μη αναγνωρισμένο αεροσκάφος – που πιστεύεται ότι ήταν η Πτήση 370 – είχε ταξιδέψει πάνω από τη χερσόνησο της Μαλαισίας και τελευταία φορά εντοπίστηκε από στρατιωτικό ραντάρ 370 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της νήσου Πενάνγκ. Οι προσπάθειες αναζήτησης επεκτάθηκαν στη συνέχεια στη Θάλασσα Ανταμάν και στον κόλπο της Βεγγάλης.[73]
Τα αρχεία των σημάτων που στάλθηκαν μεταξύ του αεροσκάφους και ενός δορυφόρου επικοινωνιών πάνω από τον Ινδικό Ωκεανό αποκάλυψαν ότι το αεροσκάφος συνέχιζε να πετάει σχεδόν έξι ώρες μετά τον τελευταίο του εντοπισμό από το στρατιωτικό ραντάρ της Μαλαισίας. Η αρχική ανάλυση αυτών των επικοινωνιών κατέληξε στο ότι η Πτήση 370 βρισκόταν κατά μήκος ενός από δύο τόξα – σε σχέση με τον δορυφόρο – όταν στάλθηκε το τελευταίο σήμα της. Την ίδια ημέρα που η εν λόγω ανάλυση δημοσιοποιήθηκε, στις 15 Μαρτίου, οι αρχές ανακοίνωσαν ότι θα εγκαταλείψουν τις προσπάθειες αναζήτησης στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, στον Κόλπο της Ταϊλάνδης και στο Στενό της Μαλάκκα για να επιστήσουν τις προσπάθειές τους στους δύο διάδρομους. Το βόρειο τόξο – από τη βόρεια Ταϊλάνδη προς το Καζακστάν – αποκλείστηκε σύντομα, καθώς το αεροσκάφος θα έπρεπε να είχε περάσει από έντονα στρατιωτικοποιημένο εναέριο χώρο και οι χώρες αυτές ισχυρίστηκαν ότι το στρατιωτικό τους ραντάρ θα είχε εντοπίσει ένα αεροσκάφος αγνώστων στοιχείων που θα εισερχόταν στον εναέριο χώρο τους.[74][75][76]
Νότιος Ινδικός Ωκεανός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι έρευνες μετατοπίστηκαν στον νότιο Ινδικό Ωκεανό δυτικά της Αυστραλίας και εντός των περιοχών έρευνας και διάσωσης της χώρας.[77] Ως εκ τούτου, στις 17 Μαρτίου, η Αυστραλία συμφώνησε να συντονίσει τις έρευνες στη νότια περιοχή, από τη Σουμάτρα προς το νότιο Ινδικό Ωκεανό.[78]
Αρχική έρευνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τις 18 έως τις 27 Μαρτίου 2014, οι προσπάθειες αναζήτησης επικεντρώθηκαν σε μια περιοχή 305.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, περίπου 2.600 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Περθ,[79] για την οποία ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Τόνι Άμποτ δήλωσε ότι είναι “όσο πιο κοντά στο πουθενά θα μπορούσε” και η οποία είναι γνωστή για τους ισχυρούς ανέμους, το αφιλόξενο κλίμα, και τα βαθιά νερά.[80][81] Δορυφορικές εικόνες της περιοχής αναλύθηκαν και διάφορα αντικείμενα ενδιαφέροντος και δύο πιθανά πεδία συντριμμιών εντοπίστηκαν σε εικόνες που λήφθηκαν μεταξύ 16-26 Μαρτίου. Κανένα από αυτά τα αντικείμενα δεν βρέθηκαν από αεροσκάφη ή πλοία κατά τις έρευνες.[82]
Οι αναθεωρημένες εκτιμήσεις της διαδρομής που έδειξε το ραντάρ και του εναπομείναντος καυσίμου του αεροσκάφους οδήγησαν σε μια αλλαγή στο σημείο ερευνών στις 28 Μαρτίου μετατοπιζόμενο 1100 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της προηγούμενης περιοχής,[83][84] ακολουθούμενη από μια ακόμη αλλαγή στις 4 Απριλίου.[85] Από τις 2 έως τις 17 Απριλίου καταβλήθηκε προσπάθεια για την ανεύρεση των υποβρύχιων σηματοδοτών εντοπισμού (underwater locator beacons, ULBs) που συνδέονται με τις συσκευές καταγραφής δεδομένων πτήσης του αεροσκάφους, οι μπαταρίες των οποίων αναμενόταν να εξαντληθούν γύρω στις 7 Απριλίου.[86] Μεταξύ 4-8 Απριλίου πραγματοποιήθηκαν αρκετές ακουστικές ανιχνεύσεις που ταίριαζαν στη συχνότητα και το ρυθμό του ήχου που εκπέμπεται από τους σηματοδότες εντοπισμού των καταγραφέων πτήσης. Η ανάλυση αυτών των ακουστικών ανιχνεύσεων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, αν και μάλλον απίθανο, οι ανιχνεύσεις θα μπορούσαν να προέρχονται από έναν κατεστραμμένο ULB.[18] Μια αναζήτηση με σόναρ στον θαλάσσιο βυθό που διεξήχθη μεταξύ 14 Απριλίου και 28 Μαΐου πλησίον των ανιχνεύσεων δεν έδωσε κανένα στοιχείο.[18] Μια έκθεση τον Μάρτιο του 2015 αποκάλυψε ότι η προγραμματισμένη διάρκεια ζωής της μπαταρίας του ULB που ήταν συνδεδεμένος με τη συσκευή καταγραφής στοιχείων πτήσης της Πτήσης 370 είχε λήξει τον Δεκέμβριο του 2012 και ίσως η μπαταρία να μην ήταν αρκετά αποτελεσματική.[87]
Υποβρύχια έρευνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα τέλη Ιουνίου του 2014, ανακοινώθηκαν οι λεπτομέρειες σχετικά με την επόμενη φάση της έρευνας[88] την οποία αξιωματούχοι χαρακτήρισαν ως “υποβρύχια έρευνα”, παρά την προηγούμενη έρευνα του βυθού με σόναρ.[85] Η συνεχής, όλο και ακριβέστερη ανάλυση των δορυφορικών επικοινωνιών της Πτήσης 370 οδήγησε σε μια “ευρεία περιοχή αναζήτησης” κατά μήκος του τόξου όπου βρισκόταν η Πτήση 370 την τελευταία φορά που επικοινώνησε με τον δορυφόρο. Η βαθυμετρική έρευνα επικεντρώθηκε στα νότια της ευρείας αυτής περιοχής[85] και χαρτογράφησε περίπου 208.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιου πυθμένα μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου 2014.[85]
Οι κυβερνήσεις της Μαλαισίας, της Κίνας και της Αυστραλίας συμφώνησαν να διερευνήσουν διεξοδικά 120.000 τ.χλμ. θαλάσσιου πυθμένα[85] και αυτή η φάση της αναζήτησης ξεκίνησε στις 6 Οκτωβρίου 2014. Στις 17 Ιανουαρίου 2017, οι τρεις χώρες ανακοίνωσαν από κοινού την αναστολή της αναζήτησης της Πτήσης 370.[85][89]
Έρευνα το 2018
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 17 Οκτωβρίου 2017 η Μαλαισία έλαβε προτάσεις από τρεις εταιρείες οι οποίες προσφέρθηκαν να συνεχίσουν την έρευνα για το αεροσκάφος.[90] Τον Ιανουάριο του 2018, η εταιρεία Ocean Infinity ανακοίνωσε ότι σχεδίαζε να συνεχίσει την έρευνα σε μια στενή περιοχή 25.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Η προσπάθεια αναζήτησης εγκρίθηκε από την κυβέρνηση της Μαλαισίας, με την προϋπόθεση ότι η πληρωμή θα πραγματοποιούνταν μόνο εάν εντοπιστούν τα συντρίμμια.[91][92]
Μέχρι τα τέλη Μαΐου 2018, το πλοίο που ναύλωσε η εταιρεία είχε ερευνήσει συνολική έκταση άνω των 112.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.[93] Η Ocean Infinity επιβεβαίωσε, εν τέλει, στις 31 Μαΐου ότι η σύμβασή της με την κυβέρνηση της Μαλαισίας είχε λήξει[94][95] και στις 9 Ιουνίου 2018 αναφέρθηκε ότι οι έρευνες της εταιρείας είχαν σταματήσει.[96]
Συντρίμμια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι τον Οκτώβριο του 2017, είκοσι κομμάτια που πιστεύεται ότι προέρχονταν από το αεροσκάφος 9Μ-MRO ανακτήθηκαν από παραλίες στον δυτικό Ινδικό Ωκεανό.[97] Δεκαοχτώ από τα αντικείμενα «αναγνωρίστηκαν ως πολύ πιθανά ή σχεδόν βέβαια προερχόμενα από την Πτήση 370», ενώ τα άλλα δύο «εκτιμήθηκε ότι πιθανά προέρχονται από το αγνοούμενο αεροσκάφος».[98] Στις 16 Αυγούστου 2017, το Αυστραλιανό Γραφείο Ασφαλείας Μεταφορών δημοσίευσε δύο εκθέσεις: την ανάλυση των δορυφορικών εικόνων που συλλέχθηκαν στις 23 Μαρτίου 2014, δύο εβδομάδες μετά την εξαφάνιση της Πτήσης 370, ταξινομώντας δώδεκα αντικείμενα στον ωκεανό ως «κατά πάσα πιθανότητα τεχνητά»[99] και μια μελέτη όπου προσδιοριζόταν η περιοχή συντριβής «με πρωτοφανή ακρίβεια και βεβαιότητα», σε συντεταγμένες 35.6°S 92.8°E, βορειοανατολικά της κύριας υποβρύχιας ζώνης αναζήτησης έκτασης 120.000 τ.χλμ.[100][101]
Πτερύγιο κλίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Το πρώτο κομμάτι που αναγνωρίστηκε θετικά ως προερχόμενο από την Πτήση 370 ήταν το δεξί πτερύγιο κλίσης (flaperon) (μια επιφάνεια ελέγχου της ακμής εκφυγής).[102] Ανακαλύφθηκε στα τέλη Ιουλίου 2015 σε μια παραλία στη Ρεϋνιόν, μία νήσο στο δυτικό Ινδικό Ωκεανό, περίπου 4.000 χιλιόμετρα δυτικά της υποβρύχιας περιοχής αναζήτησης.[103] Στις 3 Σεπτεμβρίου, Γάλλοι αξιωματούχοι ανακοίνωσαν ότι σειριακοί αριθμοί που εντοπίστηκαν σε εσωτερικά στοιχεία του πτερυγίου το συνέδεαν «με βεβαιότητα» με την Πτήση 370.[104]
Μετά την ανακάλυψη, η γαλλική αστυνομία προχώρησε σε έρευνα στα ύδατα γύρω από τη Ρεϋνιόν για πρόσθετα συντρίμμια[103][105] και βρήκε μια κατεστραμμένη βαλίτσα που μπορεί να συνδέεται με την Πτήση 370.[106] Η ανακάλυψη ήταν συνεπής με μοντέλα διασποράς των συντριμμιών δεκαέξι μήνες μετά από μια θεωρούμενη προέλευση από την τρέχουσα περιοχή αναζήτησης, στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Αυστραλίας.[103][107][108] Ένα κινεζικό μπουκάλι νερού και ένα προϊόν καθαρισμού ινδονησιακής προέλευσης βρέθηκαν επίσης στην ίδια περιοχή.[109]
Τον Αύγουστο του 2015, η Γαλλία διενήργησε εναέρια έρευνα για πιθανά θαλάσσια συντρίμμια γύρω από το νησί.[110] Στις 14 Αυγούστου, ανακοινώθηκε ότι δεν βρέθηκαν συντρίμμια που θα μπορούσαν να σχετίζονται με την Πτήση 370 στη θάλασσα ανοιχτά της Ρεϋνιόν, αλλά και ότι ορισμένα αντικείμενα βρέθηκαν στην ξηρά.[111]
Τμήματα από τον δεξί σταθεροποιητή και τη δεξιά πτέρυγα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα τέλη Φεβρουαρίου του 2016 βρέθηκε ένα αντικείμενο ανοιχτά των ακτών της Μοζαμβίκης. Η πρώιμη φωτογραφική ανάλυση έδειξε ότι θα μπορούσε να προέρχεται από τον οριζόντιο σταθεροποιητή του αεροσκάφους ή από τα εμπρόσθια άκρα των πτερυγίων.[10] Βρέθηκε μεταξύ της Μοζαμβίκης στην ανατολική Αφρική και της Μαδαγασκάρης, στο ίδιο τμήμα του νότιου Ινδικού Ωκεανού όπου είχε βρεθεί και το πτερύγιο κλίσης τον προηγούμενο Ιούλιο.[112] Το κομμάτι στάλθηκε στην Αυστραλία, όπου οι ειδικοί το αναγνώρισαν σχεδόν σίγουρα ως τμήμα του οριζόντιου σταθεροποιητή από την Πτήση 370.[113]
Τον Δεκέμβριο του 2015 βρέθηκε ένα γκρίζο κομμάτι σε μια παραλία στη νότια Μοζαμβίκη, στάλθηκε στην Αυστραλία για ανάλυση και διαπιστώθηκε ότι σχεδόν σίγουρα προέρχεται από το εξαφανισμένο αεροσκάφος.[10][114][115][116]
Λοιπά συντρίμμια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 7 Μαρτίου 2016 βρέθηκαν επιπλέον συντρίμμια, ενδεχομένως από το αεροσκάφος, στη νήσο Ρεϋνιόν. Ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών της Μαλαισίας δήλωσε ότι “ένα άγνωστο γκρι αντικείμενο με μπλε όριο” μπορεί να συνδέεται με την Πτήση 370. Οι αρχές της Μαλαισίας και της Αυστραλίας, συντονίζοντας την έρευνα στον Νότιο Ινδικό Ωκεανό, έστειλαν ομάδες για να εξετάσουν αν τα συντρίμμια προέρχονταν από το αγνοούμενο αεροσκάφος.[117]
Στις 21 Μαρτίου 2016 βρέθηκε και ένα γκρίζο κομμάτι σε μια παραλία της Νότιας Αφρικής που φέρει, χωρίς αμφιβολία, ένα μέρος από το λογότυπο της Rolls Royce, κατασκευαστή των κινητήρων του αγνοούμενου αεροσκάφους.[118] Στις 11 Μαΐου 2016, άλλα δύο κομμάτια, το ένα προερχόμενο από κινητήρα και το άλλο από εσωτερικό αεροσκάφους,[119] επιβεβαιώθηκε ότι “σχεδόν σίγουρα” προέρχονται από την Πτήση 370.[120]
Στις 24 Ιουνίου 2016, ο Αυστραλός Υπουργός Μεταφορών δήλωσε ότι ένα κομμάτι αεροσκάφους βρέθηκε έξω από την ακτή της Τανζανίας.[121] Παραδόθηκε στις αρχές, ώστε εμπειρογνώμονες από τη Μαλαισία να καθορίσουν αν προήλθε από το αεροσκάφος[122] και στις 20 Ιουλίου η αυστραλιανή κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες του κομματιού, το οποίο θεωρήθηκε ως εξωτερικό πτερύγιο από ένα από τα φτερά του αεροσκάφους.[123] Το υπουργείο Μεταφορών της Μαλαισίας επιβεβαίωσε στις 15 Σεπτεμβρίου ότι το κομμάτι προερχόταν πράγματι από το αγνοούμενο αεροσκάφος.
Στις 21 Νοεμβρίου 2016 οικογένειες των θυμάτων ανακοίνωσαν ότι θα πραγματοποιήσουν αναζήτηση για συντρίμμια κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου, στη νήσο Μαδαγασκάρη.[124] Στις 30 Νοεμβρίου 2018, πέντε κομμάτια που ανακτήθηκαν μεταξύ Δεκεμβρίου 2016 και Αυγούστου 2018 στην ακτή της Μαδαγασκάρης, και τα οποία όπως πίστευαν οι συγγενείς των επιβατών προέρχονταν από το αγνοούμενο αεροσκάφος, παραδόθηκαν στον υπουργό Μεταφορών της Μαλαισίας.[125]
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B7_MH370
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
Ακολούθησε τα Ηλειακά Νέα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
