Όχι σιωπή, αλλά αντίσταση !
Του Τάσου Τσακίρογλου
«Το γράψιμο δηλώνει μια ορισμένη πίστη στον άνθρωπο. Γράφω σημαίνει απευθύνομαι σε ανθρώπους ως ανθρώπους, αξιώνω μια ανθρώπινη κοινότητα όπου είναι δυνατή η επικοινωνία.
- Όμως αυτή η ανθρώπινη κοινότητα και η ίδια η ανθρώπινη ταυτότητα μοιάζουν να έχουν διαλυθεί από το συμβάν του πολέμου, του Ολοκαυτώματος και της Χιροσίμα. […] Μόνο η σιωπή, ο στοχασμός μιας μνήμης που σέβεται και πονά μπορεί να περιγράψει τη Χιροσίμα. Οποιαδήποτε γλώσσα είναι πλεονασμός, μεγαλοστομία, σχεδόν ιεροσυλία». Ετσι περιγράφει ο ιστορικός των ιδεών Γιοάν Σαπουτό την κρίση που αντιμετώπισε η ανθρωπότητα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο εξαιρετικό βιβλίο του «Η μεγάλη αφήγηση: εισαγωγή στην ιστορία του καιρού μας» (εκδόσεις Πόλις).
Σήμερα το θέμα δεν είναι η μεμψιμοιρία και η μοιρολατρία, αλλά, μελετώντας το παρελθόν, να μπορέσουμε να διαγνώσουμε ποια ήταν εκείνα τα εναλλακτικά σενάρια που δεν υλοποιήθηκαν και γιατί. Ποια ήταν εκείνη η βεντάλια των δυνατοτήτων που δεν μπόρεσαν να πραγματοποιηθούν. Αυτά τα «εν δυνάμει παρόντα» που δεν έγιναν ποτέ. Οπως λέει και ο Στεφάν Εσέλ, στο εμβληματικό του βιβλίο «Αγανακτήστε!» (εκδόσεις Πατάκη), από το οποίο πήρε την ονομασία του το Κίνημα των Αγανακτισμένων, «Μας χρειάζεται γνώση, όχι απόγνωση, ελπίδα, όχι απελπισία!».
- Και η γνώση έρχεται όταν μελετάμε το παρελθόν και όχι όταν το αφορίζουμε. Αυτό που συμβουλεύει τη νέα γενιά ο σοφός «παππούς» Εσέλ, Γάλλος αντιστασιακός, ο οποίος «έφυγε» το 2013 σε ηλικία 95 ετών, είναι να μην αδιαφορούν:
- «Λέω λοιπόν στους νέους: ψάξτε λιγουλάκι και θα βρείτε. Η χειρότερη στάση είναι η αδιαφορία, το να λέμε “δεν μπορώ να κάνω τίποτα”! Εγώ πάντως τα βγάζω κουτσά στραβά πέρα στη ζωή μου”».
Η λέξη-κλειδί για τον Εσέλ είναι η Αντίσταση.
Το μότο του ήταν:
- «Δημιουργία σημαίνει αντίσταση, αντίσταση σημαίνει δημιουργία»!
Εάν δεν αντισταθούμε σε ό,τι νιώθουμε ότι μας σκοτώνει καθημερινά, είμαστε τελειωμένοι. Πρέπει να αντισταθούμε στον καταναλωτισμό, στον ατομικισμό, στον ναρκισσισμό και, τέλος, στον νεοφιλελευθερισμό, έσχατο στάδιο του καπιταλισμού, το οποίο αποκτηνώνει τους ανθρώπους και τους μετατρέπει σε μια αδιαφοροποίητη μάζα και αγέλη. Την ίδια ώρα που ομνύει στον ατομικισμό, την ίδια ώρα δημιουργεί μια ομοιομορφία, από την οποία κανείς δεν θέλει να ξεχωρίζει.
Καθοριστικό ρόλο σε αυτό παίζει η νεολαία, η οποία από τη φύση της είναι (ή θα έπρεπε να είναι) επαναστατική.
- Εάν οι νέοι δεν θελήσουν να διαφοροποιηθούν από ένα σύστημα που τους εκμεταλλεύεται ανηλεώς και αύριο μπορεί να τους μετατρέψει σε «κρέας για τα κανόνια», τότε το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο.
Ο 21ος αιώνας δεν ξεκίνησε καθόλου καλά.
- Με τη νεολαία να αλέθεται στην κρεατομηχανή του συστήματος σαν φτηνή εργατική δύναμη και το μέλλον της να αντιμετωπίζεται σαν ένας σκουπιδοτενεκές μέσα στον οποίο πετάμε όλα τα σκουπίδια του παρόντος, οι μέρες μας είναι μετρημένες.
Με την κλιματική αλλαγή να επικρέμαται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι τους και δύο πολέμους σε εξέλιξη, αναζητούν φως στο τούνελ και γίνεται πιο εύκολο να υιοθετήσουν μια στάση του τύπου «δεν μπορώ να κάνω τίποτα! Εγώ πάντως τα βγάζω κουτσά στραβά πέρα στη ζωή μου».
Η λύση είναι να τους προσφέρουμε ένα μέλλον και βασικά να τους κάνουμε δώρο την ελπίδα ξανά.
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ’ ανάγκη τις απόψεις της ιστοσελίδας μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
Ακολούθησε τα Ηλειακά Νέα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
